ชีวิตแม่ลูกอ่อน
“ถ้าไม่มีใครมีคำถามเพิ่มเติม ผมขอปิดการประชุมไว้เพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ” วินทร์กล่าวขึ้นเมื่อการประชุมดำเนินมาถึงช่วงสุดท้าย และไม่มีใครสงสัยหรือมีคำถามอะไร รองประธานหนุ่มพับปิดไมค์ตรงหน้า หยิบแท็บเล็ตและเอกสารสามสี่แผ่นที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาถือ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินออกไปจากห้องประชุมทันที
“วินทร์! ไอ้วินทร์!” เสียงเรียกที่ดังมาจากข้างหลังทำให้เท้าของเจ้าของชื่อหยุดชะงัก แล้วหันกลับไปมอง
“มีอะไร”
“รีบไปไหนวะ ประชุมวันนี้มึงดูรีบ ๆ นะ” ภูวิศหรือภูซึ่งเป็นทั้งหนึ่งในหุ้นส่วนและเพื่อนสนิทที่โตมาด้วยกันถาม พร้อมรีบสาวเท้ายาว ๆ ขึ้นมาหา ก่อนที่ทั้งสองจะเดินตรงไปยังห้องทำงานของรองประธานบริษัทพร้อมกัน
“รีบกลับห้องไปเคลียร์งานให้เสร็จ” วินทร์ตอบเพื่อนขณะเดินไปด้วยกัน
ภูวิศยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปถาม “นี่มันพักเที่ยงนะเว้ย มึงไม่กินข้าวก่อนเ
