บทที่ 9
รู้สึกผิด ?
ด้านคนที่อยู่พัทยา ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาตีสี่กว่าแล้ว แต่วินทร์ก็ยังนอนหลับไม่สนิททั้งที่พยายามนอนตั้งแต่ห้าทุ่มหลังจากรับประทานอาหารและนั่งดื่มกับคนรักเสร็จ ชายหนุ่มมีอาการหลับ ๆ ตื่น ๆ คล้ายในใจกำลังพะวักพะวงกับอะไรสักอย่าง ซึ่งเขาก็ตอบไม่ได้ว่ามันคืออะไร ไม่ว่าเขาจะพยายามข่มตานอนเท่าไรก็นอนไม่หลับ ถึงหลับก็หลับได้ไม่นาน สุดท้ายก็ตื่นขึ้นมาอยู่ดี
วินทร์ตัดสินใจยกแขนเปียวดีที่วางพาดอยู่บนเอวออก ก่อนจะค่อย ๆ ลุกออกจากเตียงเดินออกไปรับลมนอกระเบียงห้อง ทอดสายตามองออกไปยังท้องทะเลที่มืดมิดอย่างไร้จุดหมาย พลางนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตนเองตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ทว่ายังไม่ทันได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น เมื่อรู้สึกถึงแรงสั่นของสมาร์ตโฟนที่เขาถือติดมือออกมาด้วย
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทร. เข้ามาในเวลานี้ ครั้นคิดว่าอีกฝ่ายคงมีธุระด่วนจึงรีบกดรับแล
