กับดักรัก 5 | ความสนุก…
1170 คำ
หนึ่งเดือนต่อมา
เครื่องบินของสายการบินดังแลนด์ดิ่งลงสนามบินสุวรรณภูมิในช่วงหนึ่งทุ่มเศษๆ ร่างสูงสวมฮู้ดสีดำและกางเกงยีนนั่งด้วยท่าทางสบายๆ รอจนกว่าจะถึงจุดหมาย มือหนากดโทรศัพท์พิมพ์บอกพ่อแม่และเพื่อนสนิทว่าถึงไทยแล้ว
หนึ่งเดือนดูเหมือนเร็ว แต่สำหรับครินทร์ มันเหมือนถูกขังไว้ในนรกนานเป็นปีๆ ฝรั่งเศสไม่ได้โหดร้ายอะไรแต่กลับน่าเบื่อสำหรับเขา
เมื่อมาถึงจุดหมาย ครินทร์ลากกระเป๋าตรงไปยังคนขับรถของพ่อที่ส่งมารับ ชายเสื้อฮู้ดปลิวยามเดินผ่านประตูอัตโนมัติ กลิ่นน้ำหอมแบรนด์ดังตีกลับมาในอากาศ ดึงดูดความสนใจจากสาวๆ รอบข้างได้ไม่ยาก
“กุญแจรถครับ”
ครินทร์รับกุญจรถจากคนขับที่พ่อส่งมา ส่วนกระเป๋าถูกยกขึ้นไปโดยที่ไม่ต้องออกแรงยกสักนิด ร่างสูงก้าวเข้าไปนั่งภายใน Aston Martin รถลูกรักสีดำขลับเงาวับ มือหนากดปุ่มสตาร์ตรถ เสียงเครื่องยนต์คำรามราวกับสัตว์นักล่าที่เพิ่งตื่นจากการจำศีล
เสียงของมันสะเทือนพื้นใต้รองเท้าราคาแพงเบาๆ ขณะที่ร่างสูงนั่งเอนหลังในเบาะหนังแท้ทรงสปอร์ต กลิ่นเครื่องหอมจากหนังแท้ผสมกับกลิ่นน้ำหอมบนตัว สร้างบรรยากาศอันตรายแบบเย้ายวนในห้องโดยสาร
มือหนาจับพวงมาลัยอย่างผ่อนคลาย สายตามองถนนหน้าอาคารสนามบิน ก่อนจะเหยียบคันเร่งเบาๆ แล้วพารถพุ่งออกไปจากลานจอดเหมือนล่องลอย
มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นลูบปลายคางที่ยังไม่ได้โกนหนวดเบาๆ ก่อนจะเหยียบคันเร่งเพิ่มระดับ เสียงเครื่องคำรามหนักแน่นดังก้องลอดใต้ท้องถนน
จังหวะที่รถเลี้ยวผ่านแยกใกล้คอนโดมิเนียม ร่างสูงชะลอความเร็วของรถลงอัตโนมัติ เมื่อเห็นใครบางคนกำลังยืนขายขนมอยู่ข้างทาง รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏบนมุมปากหยักได้รูป
เซลีนสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นรถราคาแพงหยุดตรงหน้า เธอไม่คาดคิดว่าจะมีลูกค้าขับรถหรูมาแบบนี้ และเมื่อกระจกฝั่งคนขับลดลง เผยให้เห็นเจ้าของรถที่มีใบหน้าหล่อคุ้นเคย
ครินทร์…
เจอเขาอีกแล้ว
“ขายยังไง” เสียงทุ้มถามเรียบๆ ราวกับไม่ใส่ใจ
“กล่องล่ะสี่สิบค่ะ สามกล่องร้อย” เซลีนบอกราคาด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร วันนี้เธอมาทำพาร์ทไทม์วันแรก ยืนเกือบสามชั่วโมงแล้วเพิ่งขายได้สามกล่อง ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ท้อ
“เอาสามกล่อง”
เซลีนรีบหยิบขนมใส่ถุงให้ครินทร์อย่างทันที มือเรียวเล็กเอื้อมไปหมายรับเงิน ทว่าต้องชะงักเมื่ออีกคนยื่นแบงก์พันให้
“ไม่มีแบงก์เล็กเหรอคะ”
“มีแค่นี้”
“งั้นเดี๋ยวเซย์ขอไปแลกเงินที่ร้านสะดวกซื้อแป๊บนึงนะคะ รอ…”
“ไม่ต้องทอน”
“มะ…ไม่ได้ค่ะ! เงินทอนตั้งเก้าร้อยเลยนะคะ”
“คิดซะว่าเป็นทิป” ครินทร์ปรับกระจกขึ้นแล้วขับออกไปทันที
เซลีนยืนอึ้ง ดวงตาคู่สวยมองตามรถหรูราคาแพงที่เปิดไฟเลี้ยวขวาเข้าคอนโดมิเนียมไม่ไกลจากจุดที่เธอยืนขายขนมนัก เธอหลุบมองแบงก์พันในมืออีกครั้ง
“คนรวยนี่ไม่เสียดายเงินเลยหรือไง” เธอยืนพึมพำคนเดียว คนรวยระดับครินทร์ เงินแค่นี้คงเป็นแค่เศษเงินสำหรับเขา แต่สำหรับเธอ…มันมีค่ามาก
เธอมองคอนโดมิเนียมหรูที่เขาอาศัยอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแพงมาก ไหนจะรถที่ขับอีก ไม่แปลกใจที่เงินแค่นี้เขาจะไม่เสียดาย
ครินทร์ขับรถหรูไปยังที่จอดส่วนตัว ร่างสูงก้าวลงมาจากรถแล้วเดินไปพร้อมกับถุงขนมในมือ สายตาคมเข้มมองขนมในมือแวบหนึ่ง ก่อนจะทิ้งลงไปทั้งหมดอย่างไม่แยแส
ปัง…
ประตูถูกปิดลง ร่างสูงก้าวเข้าไปข้างในห้องด้วยความคิดถึง ที่นี่ยังคงสะอาดใหม่เอี่ยมเพราะแม่ให้คนมาทำความสะอาดอาทิตย์ ครินทร์เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องออกมาเปิดกระดก ก่อนจะเดินออกมายืนหน้ากระจกใสที่มองเห็นวิวตึกในยามค่ำคืน แต่แล้วสายตาคมเข้มก็เหลือบเห็นเซลีนที่ตัวเท่ามด แม้อยู่สูงแต่ก็สามารถมองเห็นเธอได้ชัดเจน
“หึ!” เขายกเบียร์กระป๋องขึ้นดื่มอึกใหญ่
ครืด ครืด
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้เขาล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกง เมื่อล้วงออกมาพบว่าเป็นจอมทัพ
(อยู่ไหนแล้ว)
“ห้อง”
(พวกกูอยู่ข้างนอก เดี๋ยวไปหา)
“อืม” เขาตอบสั้นๆ ไม่นานสายก็ถูกตัดลงไป กลับมายืนมองเซลีนอีกครั้งพลางยกยิ้มมุมปาก เขายกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเข้าแอคหลุมตัวเองที่มีมานานแล้ว ก่อนจะกดติดตามเซลีนไปอย่างมีจุดประสงค์
ติ๊ง…
ไม่นานแจ้งเตือนก็ดังขึ้น เขาแสยะยิ้มเมื่ออีกคนตอบรับให้เขาติดตาม ก้านนิ้วเลื่อนดูโพสต์ต่างๆ ของเซลีนผ่านแอคหลุม
“น้องมึงสวยไม่เบานี่เซนต์”
แบบนี้ค่อยน่าสนใจขึ้นมาหน่อย
“กูเล่นน้องมึงดีไหมวะ” เขาขยับริมฝีปากพูดคนเดียวในขณะที่เลื่อนดูโพสต์ของเซลีน
เบียร์กระป๋องถูกดื่มจนหมด ก่อนจะถูกโยนลงถังขยะอย่างไม่ใส่ใจ ยังคงไล่ดูรูปภาพเซลีนอย่างสนใจ ทั้งรูปตอนเธอยิ้มตาเป็นประกายตอนถ่ายกับเพื่อน บ้างก็เป็นโพสต์แนวใสๆ ถ่ายกาแฟ ถ่ายแมว เห็นอะไรก็ถ่ายไปหมด
แต่มันคงดีถ้า…รอยยิ้มนั้นกลายเป็นน้ำตา
แกร๊ก
ประตูคอนโดถูกเปิดออกโดยเพื่อนสนิทสองคน สายตาคมเข้มเหลือบมองจอมทัพและตรีภพ
“เวลคัมทูไทยแลนด์ครับเพื่อน” เสียงของจอมทัพดังมาแต่ไกล ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ครินทร์ แต่แล้วสายตาก็เหลือบเห็นว่าเพื่อนสนิทกำลังส่องไอจีน้องสาวอริอยู่ “ไอจีน้องสาวไอ้เซนต์นิ”
“ถึงขั้นลงทุนเอาแอคหลุมส่องเลยเหรอวะ” ตรีภพเอ่ยพลางหย่อนตัวนั่งลงโซฟาตัวว่าง
“น้องมันปิดส่วนตัว”
“ก็เลยเอาแอคหลุมฟอลไปเพื่อส่อง?”
“ดูลาดเลาไว้”
“ดูทำไมวะ?” ตรีภพเลิกคิ้วขึ้นถามพร้อมกับหันไปมองหน้าจอมทัพ
“กูจะเล่นน้องสาวมัน”
“มึงพูดจริงดิ” จอมทัพถามซ้ำ ในน้ำเสียงยังไม่แน่ใจว่าไอ้เหี้ยตรงหน้านี่เอาจริงหรือแค่เล่นปาก
“หน้ากูเหมือนพูดเล่นเหรอ” ครินทร์ย้อนกลับเสียงเรียบ ปรายตามองอีกฝ่ายอย่างขำๆ “กูให้คนสืบประวัติน้องสาวมันมาหมดแล้ว ไอ้เซนต์มีน้องสาวคนเดียวและมันก็รักมาก และกูนี่แหละที่จะทำให้คนที่มันรัก…ร้องไห้”
“แต่น้องมันไม่เกี่ยวอะไรเลยนะมึง” ตรีภพพูดขึ้น สีหน้าเริ่มจริงจัง
“นั่นแหละ…คือความสนุก”
- ผู้เขียน
