บทที่ 6 คนรักตัวจริงกลับมาแล้ว 1
779 คำ
แปดปีก่อน...
ภายในเลาจน์หรูของโรงแรมชื่อดังที่เต็มไปด้วยสิ่งบันเทิงและเอนเทอร์เทนต์อย่างครบครัน ภัคพิงค์เดินควงแขนหนุ่มหล่อเจ้าของงานแวะเวียนไปตามโต๊ะต่างๆ ทักทายแลกเปลี่ยนนามบัตรและช่องทางการติดต่อกับบรรดานักธุรกิจและลูกหลานของผู้มีอิทธิพลจากหลายสาขา
วันนี้เป็นวันที่อารัณย์ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธานบริษัทของครอบครัว จึงมีคนมาร่วมแสดงความยินดีไม่น้อย อัจฉราเพื่อนสนิทของเธอและเป็นน้องสาวของเขาจึงชักชวนให้เธอมาร่วมงานเลี้ยง เพื่อต่อยอดหาคอนเน็กชันให้กับบริษัทยาของพ่อที่ส่อแววว่ากำลังประสบปัญหา ภัคพิงค์เห็นว่าไม่มีผลเสียอะไรจึงตกปากรับคำ พอมาถึงปุ๊บเพื่อนรักก็ยัดตัวเธอให้พี่ชายปั๊บ กำชับว่า
“พี่อาร์ตดูแลเพื่อนออยให้ดีๆ ล่ะ”
“โอ.เค. เดี๋ยวจะคอยดูแลเดินตามติดไม่ให้ใครกล้ามายุ่งยุ่มย่ามเลย พอใจยัง”
“ดีมาก แล้วก็พายัยพิงค์ไปทำความรู้จักกับคนอื่นๆ ด้วยนะ เอาเฉพาะที่น่าสนใจอยากร่วมลงทุนหรือพอจะช่วยเหลือบริษัทยาของพ่อยัยพิงค์ได้ก็พอ เพื่อนออยไม่ค่อยคุ้นเคยกับคนแปลกหน้าเท่าไหร่”
“ไม่มีปัญหา” อารัณย์รับปากน้องสาวแข็งขัน ก่อนจะหันมายิ้มกว้างกับเธอ ยื่นแขนออกมาพร้อมให้เธอควงเข้างาน “ไม่ต้องห่วงนะครับพิงค์ เดี๋ยวพี่ช่วยดูให้อีกแรง รับรองวันนี้ต้องได้คอนเน็กชันดีๆ ติดไม้ติดมือกลับไปฝากคุณพ่อคุณแม่แน่นอนครับ”
“ขอบคุณค่ะพี่อาร์ต” ภัคพิงค์ยิ้มรับด้วยความซึ้งใจ รับตำแหน่งคู่ควงจำเป็นของอารัณย์ไปโดยปริยาย
“เฮ้ย...อาร์ต! มึงควงสาวที่ไหนมาด้วยวะ”
แค่ก้าวขาเข้างานเพื่อนๆ เจ้าภาพก็เอ่ยแซวทันที ภัคพิงค์ได้แต่ยิ้มบางๆ ผงกหัวเป็นเชิงทักทายอีกฝ่ายกลับไป
“เพื่อนยัยออย น้องสาวกู”
“เพื่อนน้อง แต่แฟนมึงรึเปล่าอาร์ต” อีกคนก็โพล่งถามต่ออย่างสนุกปาก
“ก็ถ้าน้องเขายอมเลื่อนขั้นให้จริง กูก็ไม่ติด” พูดยิ้มๆ ทีเล่นทีจริงพลางหันมาส่งสายตาหวานเชื่อมให้เธอ
“ว่าไงครับน้อง เพื่อนพี่มันออกตัวแรงขนาดนี้แล้ว จะรับพิจารณาสักหน่อยมั้ย เพื่อนพี่รูปหล่อ พ่อก็รวย โพรไฟล์ดีครบสูตร คบแล้วไม่มีผิดหวังแน่นอน”
“แหม...มองตาน้องเขาขนาดนี้ ไม่ต้องพิจฯ แล้วมั้ง เลื่อนขั้นเป็นแฟนเลยดีกว่า”
“แต่งกันเมื่อไหร่ อย่าลืมเชิญพี่ไปดื่มเหล้ามงคลนะ กูรอมึงอยู่นะโว้ยไอ้อาร์ต”
สิ้นเสียงแซวที่ชงให้อารัณย์ ก็มีเสียงผิวปากและเสียงหัวเราะตบมือดังก้องเลาจน์ ภัคพิงค์พยายามปั้นหน้ายิ้มเข้าไว้ ทั้งที่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจอยู่ไม่น้อย ด้วยเธอไม่เคยมีความคิดฉันชู้สาวกับอารัณย์เลยแม้แต่นิด และไม่แน่ใจด้วยว่าที่เขาตอบเพื่อนๆ ไปอย่างนั้นเป็นแค่เรื่องตลกหรือจริงจัง
แต่ไม่ว่าจะอย่างไหนเธอก็ไม่ชอบ ไม่อยากให้ผู้คนเอาไปพูดกันอย่างคึกคะนอง ไม่ได้กลัวจะเป็นข่าว แต่กลัวว่าคนที่เธอเฝ้ามองหาจะผ่านมาได้ยินเข้าต่างหาก อีกเหตุผลสำคัญที่ทำให้ภัคพิงค์ตัดสินใจมาร่วมงานนี้ด้วยก็คือ เธอได้ข่าวว่านเรนทร์จะมางานเลี้ยงในคืนนี้ด้วย
เธออยากเจอเขา...
เราไม่ได้คุยกันมาสักพักแล้ว ไม่มีการโทร. หา ไม่ตอบโต้ข้อความส่งหากันเหมือนเคย ต่างคนต่างก็ยุ่งเรื่องภายในครอบครัวของตัวเอง เธอถูกพ่อแม่บังคับให้ไปออกงานเลี้ยงพบปะกับลูกท่านหลานเธอแทบไม่เว้นวัน ส่วนนเรนทร์เธอไม่แน่ใจว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่ดูเหมือนว่าครอบครัวเขาเองก็จะวุ่นๆ เรื่องธุรกิจไม่น้อย วันนี้เลยเป็นโอกาสดีที่เราจะได้มาเจอหน้า ไต่ถามถึงสารทุกข์สุขดิบหรือระบายความในใจของกันและกันให้อีกฝ่ายรับฟัง
หญิงสาวเดินควงพี่ชายเพื่อนคนดังไปทักทายแขกเหรื่ออีกสักพัก ระหว่างนั้นก็คอยสอดส่ายสายตามองหาคนในใจไปพลางๆ แต่ไม่เห็นเจ้าของร่างสูงโปร่งที่คุ้นตาเลยสักที่ จนเธอชักจะเบื่อที่ต้องมาทนฝืนยิ้มคำพูดหยอกล้อจับคู่ให้เธอกับอารัณย์ แถมเขาก็ไม่คิดจะปฏิเสธหรือแก้ต่างแทนเธอเลยสักนิด พอดื่มหนักเข้าก็มีบางคนถึงกับเรียกเธอว่าน้องสะใภ้
- ผู้เขียน
