โบว์วี่มองอีเพื่อนเวรที่จีบปากจีบคอถามเยาะเย้ยหล่อนอย่างน่าตบ นางแบบปลายแถวอย่างมันคงจะดีใจที่ได้ขยี้หล่อนต่อหน้าคนอื่นๆ ให้ขายหน้า จึงเชิดหน้าตอบอย่างรักษามาดพร้อมข่มกลับไปว่า
“เขาชวนแล้ว แต่ฉันขี้เกียจมานั่งเบื่อๆ เพราะคุณเรนเขามาเรื่องงาน พวกเธอก็รู้ว่าคนระดับอย่างเขาติดต่อธุรกิจแต่ละทีระดับร้อยล้านพันล้าน ฉันอยากให้เขาเต็มที่กับงาน ไม่ต้องมาคอยกังวลหรือเป็นห่วงฉัน”
“เหรอ... แต่ที่ฉันเห็นน่ะเขาดูจะไม่คิดถึงถึงเธอเลยนะ ดูสิ...สวีตหวานกับคนข้างๆ จนน่าอิจฉาเชียว ถ้าจำไม่ผิดผู้หญิงคนนั้นคือภรรยาของเขาที่ชื่อคุณหมอภัคพิงค์ใช่มั้ย”
โบว์วี่แอบกัดปากที่เห็นนเรนทร์หั่นสเต๊กในจานยื่นส่งให้ภัคพิงค์อย่างเอาใจ แถมหล่อนยังต้องมาเสียหน้ากับเพื่อนฝูงอีก
“ตกลงแล้วมันยังไงโบว์วี่ ไหนเธอบอกว่าคนนี้เอาอยู่หมัด ผู้ชายเขาทั้งรักทั้งหลงจนไปขอหย่ากับเมีย เพื่อมาแต่งงานกับเธอไงล่ะ ตกลงแค่อำพวกเราเล่นรึเปล่
