บทที่ 4 วางยา 5
858 คำ
“ยัง! ยังไม่พอ...” แล้วเร่งลงลิ้นกระหน่ำเลียวาดลีลาสะเด็ดสะเด่าถึงใจ สองมือกอบกำบีบเฟ้นสองเต้าสะกิดปลายนิ้วเขี่ยยอดถันสลับกับถูไถไปมา สายตาเหลือบมองภรรยาที่หลับตาส่ายหน้าดิกด้วยความเร่าร้อนหวั่นไหวเกินจะต้านทาน ยิ่งตวัดปาดเลียดูดดุนเม็ดเสียวเน้นๆ ดูดจนมันหดเกร็ง ตัวเธอสั่นระริก หวีดร้องชื่อเขาออกมาจนสุดเสียง
“ระ เรน! อ๊าสสส์...”
หยาดความคลั่งไคล้เอ่อทะลักไหลแตะริมฝีปากของชายหนุ่ม เขาละเลงปลายลิ้นปาดเลียชโลมชุ่มจนทั่วกลีบสาว เพื่อให้มั่นใจว่ายามที่ท่อนลำเขื่องแข็งร้อนผ่าวชำแรกเข้าสู่ความคับแคบบอบบางของเธอ จะไม่ก่อให้เกิดความเจ็บปวดจนเกินไป ถึงแม้จะมีฤทธิ์ยาคอยกระตุ้นอยู่แล้วก็ตาม
แค่คิดว่าเขาจะได้ด่ำดิ่งลงไปในความนุ่มนิ่มและอบอุ่นแสนรัญจวน สมองและหัวใจของเขาก็เตลิดเพริด แก่นกายร้อนผ่าวก็เหยียดขยายปวดหนึบราวกับทนเสียงร่ำร้องต้องการไม่ไหว นเรนทร์ลุกพรวดขึ้นคว้าท้ายทอยภัคพิงค์มาบดจูบดูดปากแรงๆ แล้วอุ้มเธอไปโยนลงบนเตียง ร่างสาวดีดกระเด้งบนฟูกนุ่ม เส้นผมของภรรยาสาวสยายเต็มกรอบหน้าแผ่กระจายเต็มพื้นเตียง ใบหน้าแดงซ่าน เผยอปากเซ็กซี่ นอนทอดเรือนร่างขาวโพลนท่ามกลางแสงไฟอ่อนละมุนอย่างเย้ายวน
มันเป็นภาพที่สวยมาก สวยพอๆ กับวันที่เขายกกล้องกดชัตเตอร์ถ่ายรูปภัคพิงค์วันแรกที่เราเจอกันนั่นแหละ
ลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลงถี่รัว ใช้เวลาไม่กี่อึดใจสลัดเสื้อผ้าแทบจะฉีกกระชาก เรือนกายหนั่นแน่นเปลือยเปล่าก็ยืนตระหง่านท้าสายตาเธอ แก่นกายเหยียดขยายผงาดลุกอย่างเกรี้ยวกราด ปวดหนึบจนนเรนทร์ทนไม่ไหวเอื้อมมือไปคว้าสองขาเรียวอ้าออกกว้างจนสุด แทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกลางจับร่างสาวให้อยู่ในมุมโค้งงอเป็นองศาที่เหมาะเจาะกับเขา ก่อนจะจับท่อนลำรูดสาวเขี่ยไล้เสียดสีกับกลีบดอกไม้บอบบาง จนความฉ่ำเยิ้มฉาบเคลือบตลอดลำ จึงกดกระทั้นชำแรกเข้าสู่ตัวเธออย่างหนักแน่นแม่นยำ
“ในเมื่อคุณอยากได้ลูก ผมก็จะทำให้คุณท้อง”
ชายหนุ่มท้าวสองแขนบนเตียงคร่อมร่างแบนบาง กัดฟันต่อความอ่อนนุ่มที่บีบรัดเขาเหนียวแน่น ก้มกระซิบอยู่เหนือใบหน้าเย้ายวนอ่อนหวาน ขณะโย้ตัวดันไปข้างหน้าจนสุดทาง ถอดถอนออกมาแล้วพุ่งโผนเข้าไปใหม่อย่างเนิบช้า แต่เนื้อกับเนื้อครูดสีกันแบบเน้นๆ รับรู้ถึงสิ่งที่บดเบียดเสียดสีกันอย่างชัดเจน ฝากฝังกายแกร่งรุ่มร้อนไว้ในตัวเธอจนหมดมิด สอดแทรกแนบสนิทอย่างลึกซึ้งถึงก้นบึ้งของตัวตน
“รู้สึกถึงผมมั้ย ผมกำลังอยู่ในตัวคุณ กระแทกคุณเน้นๆ แบบนี้”
แววตาเขากรุ้มกริ่ม มองเธอแล้วยิ้มพราย ยังจงใจกระแทกใส่เธอหนักๆ เน้นๆ สลับกับถอดถอนอย่างเชื่องช้า แต่ทุกครั้งลำชายที่ฝังแน่นอยู่เต็มตัวเธอจะครูดสีโพรงผนังอุ่นนุ่มอย่างเต็มตื้น แรงเสียดสีทำเอาหญิงสาวเสียวซ่านจนตัวสั่น ยิ่งเขาขยับช้า เธอก็ยิ่งงุ่นง่านเร่งเร้าขยับสะโพกถี่กระชั้นบดอัดแก่นกายเขาเอง พลาง ส่งเสียงครางซ่านในลำคอ
“อื้อ...อ... อ่าส์...”
“เสียวมากเหรอ อยากจัดขนาดนั้นเลย หึๆ”
มองภรรยาที่ดวงตาฉ่ำปรือเพราะพิษใคร่ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์ยาหรือนอนเปล่าเปลี่ยวมานานกันแน่ สาวผู้เย็นชาเป็นนิตย์ถึงได้กลายร่างเป็นสาวร้อนแรงแบบนี้ แต่ใช่ว่าเขาเองจะไม่ชอบ เขาอยากให้ภัคพิงค์ร้อนกับเขาอย่างนี้แค่คนเดียว ต้องมีแค่เขาเท่านั้นที่จะเห็นเธอในมุมนี้ รวมถึงเส้นทางรักคับแคบของเธอ ก็ต้องมีเพียงเขาคนเดียวที่เข้าไปได้
อารมณ์หวงแหนผลักดันสะโพกผายให้ถาโถมโหมกระแทกใส่ตัวเธอเร็วขึ้น...แรงขึ้น... เปลี่ยนบทรักเนิบนาบเป็นซาบซ่านถึงใจ ขับเคลื่อนด้วยแรงอันหนักหน่วงแทบจะบดขยี้ตัวเธอให้จมหายเข้าไปในตัวเขา ดิ่งไถลลงไปในความฟิตกระชับที่โอบอุ้มบีบรัดเขาจนเสียดเสียวไปถึงสมอง ดูดดึงตอนที่เขาถอนตัวออกให้สอดลึกเข้าไปมากยิ่งขึ้น ลึกจนสัมผัสได้ถึงความอ่อนไหวที่ซุกซ่อนอยู่ในนั้น
จุดที่เขาจะฝากฝังเชื้อพันธุ์เอาไว้ให้เธอ...
“ระ เรน อ๊ะ...อ๊าส์...”
ภัคพิงค์โผผวากอดสองไหล่เขาแนบแน่น ริมฝีปากห่อร้องตามแรงกระทั้นกระแทกอันทรงพลัง เสียงหวานซ่านกระเส่าที่ดังอยู่ข้างหูเขาใสกังวานเสมือนแก้วเนื้อดี คลอเคล้าไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้ออย่างร้อนแรง ยิ่งเธอร่ำร้องเรียกชื่อเขาดังเท่าไร นเรนทร์ก็ยิ่งเร่งเร้าโหมกระหน่ำรักเธอจนแทบลืมหายใจ ปรนเปรอให้ชนิดหมดทั้งตัวและหัวใจ เติมเต็มให้ภรรยาอย่างถึงอกถึงใจ
- ผู้เขียน
