“ถ้าอย่างนั้นก็ถามเจ้าตัวเองแล้วกันค่ะ ออกมาเถอะเดือน แอบฟังตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ” นางรัญจวนหันไปเรียกบุตรสาว นั่นก็เพราะว่ารู้ว่าบุตรสาวของนางแอบฟังตั้งแต่ต้น ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะแอบอีกต่อไป นี่คือชีวิตของดวงเดือน นางต้องให้บุตรสาวตัดสินใจเอง ในเมื่ออีกฝ่ายพร้อมจะให้เกียรติ นางก็ไม่ติดใจอะไรหากว่าบุตรสาวจะตกลงกับเขา
ดวงเดือนตัดสินใจเดินออกมาเพราะว่าโดนมารดาจับได้ การที่มารดาทำอย่างนั้นเท่ากับเปิดทางให้กับเธอแล้ว เธอก็ควรจะออกมาคุยกับเขาให้มันจบ เธอจะได้รู้ว่าปลายทางระหว่างเขาและเธอคิดการเดินเคียงคู่กันหรือไม่
“ตัดสินใจเองแล้วกัน แม่เป็นแม่ได้แต่ยอมรับการตัดสินใจของลูกเท่านั้น” นางรัญจวนตัดสินใจเดินกลับเข้าไปในห้องพักของนาง พร้อมกับกระเป๋าใบเล็กของนาง งานนี้นางค่อนข้างมั่นใจว่าตนเองจะไม่ได้ไปไหนหรอก เพราะบุตรสาวของนางก็มีใจให้พีรภพไม่น้อย ไม่อย่างนั้นคงไม่วิ่งแจ้นไปหาเขาจนนางจับได้หรอก
