กว่าจะผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนจบลงไปได้ ร่างบางก็ระบมไปทั่วส่วนล่าง ถ้าจะถามว่ามีความสุขอย่างที่เธออยากรู้มั้ย ก็มีความสุขจริงนั่นแหล่ะ แต่ทว่าพอได้สติ หน้ากวนๆ ของทิวเขาก็ลอยมา เธอไม่กล้าสู้หน้าทิวเขาจริงๆ ผีห่าซาตานตัวไหนดลบันดาลให้เธอเลือกทิวเขา ไม่ได้อายแค่ชาตินี้ แต่บอกได้เลยว่าอายยันชาติหน้าเลยทีเดียว
เธอจะทำยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น แค่คิดเตยหอมก็เหนื่อยใจเหลือเกิน หรือว่าจะหนีไปตั้งหลักก่อน การไม่เผชิญหน้าตอนนี้ มันน่าจะพอให้เธอหายใจหายคอได้หน่อย แต่ถ้าเผชิญหน้าตอนนี้ บอกเลยว่าปี๊ปคลุมหัวก็ไม่ทำให้เธอหายอายขึ้นมาหรอก
ว่าแล้วร่างบางก็ค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้น แต่ก็ช้ากว่าร่างสูงที่ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เขามองมาที่เธอด้วยสงสัย เขาอยากรู้ว่าเธอจะทำอะไร
“มองทำไม หันหน้าไปทางอื่นเลย” เตยหอมเอ่ยออกมาด้วยเสียงฉุน เพราะทิวเขาไม่มองเปล่า แต่เขากลับด้วยแววตาวิบวับแบบประหลาด
“ไม่ต้องมาอายห
