“แล้วทำไมฉันต้องเชื่อแกด้วยล่ะ ฉันไม่จำเป็นต้องทำตามที่แกบอกสักนิดเลย” ทิวเขาเอ่ยอย่างเป็นต่อ
“แกจะแบล็คเมล์ฉันเหรอไอ้ทิว” หญิงสาวตำหนิเขาเสียงดังด้วยความหวั่นใจ
“เปล่า แต่แค่ต้องการรับผิดชอบ ไม่ต้องการปล่อยให้ทุกอย่างให้มันผ่านไปแบบนี้” ทิวเขาก็จริงจังไม่น้อย เขาไม่ต้องการทำแบบที่หญิงสาวบอก มันเหมือนกับว่าเขาจะต้องหลบอยู่ในกระโปรงของเธอไปตลอดชีวิต เขาคงไม่ทำแบบนั้นแน่ๆ
“แกจะอะไรนักหนา หรือว่านี่มันคือครั้งแรกของแกเหมือนกัน ฉันต้องรับผิดชอบแกว่างั้นเถอะ” เตยหอมเอ่ยถามออกไปด้วยความหมั่นไส้ รู้สึกว่าทิวเขาจะจริงจังเกินเบอร์ไปมาก คนที่เสียเปรียบก็คือเธอ แต่ถ้าเธอไม่ติดใจเอาความ ก็ควรจะจบ ไม่ใช่มาตามตอแยอยากรับผิดชอบ มันไม่เข้าท่าจริงๆ
“จะครั้งที่เท่าไหร่ก็เถอะ ฉันสะดวกแบบนี้ เอาไงจะให้รับผิดชอบดีๆ หรือจะให้ป่าวประกาศบอกเพื่อนๆ ทุกคน” ทิวเขาขู่จริงจัง
“อย่าทำแบบนั้นนะไอ้ทิว ไม่อย่างนั้นฉั
