บทที่12

1122 คำ
หลินจางหย่งเดินทางถึงเมืองหลวงก็ขอเข้าพบฮ่องเต้ทันที นำหลักฐานที่ได้ทั้งหมดส่งขึ้นฎีกาถวายให้พระองค์ทรงตัดสินใจต่อไป ตัวเข้ากลับถึงหน่วยงานก็ขอแจ้งลาหยุดเพื่อเดินทางไปหาหลินหยางที่หานโจวต่อ ข่าวที่ส่งมาเด็กแฝดทั้งคู่อยู่ที่จวนตระกูลจางจริง และอดีตหมอหลวงอู่ยังรับจางลี่ฟางเป็นบุตรบุญธรรมอีกด้วย ครั้งนี้เขาจะบุกเขาไปที่จวนตระกูลจางไม่ได้ง่ายเหมือนเช่นเคย เพราะหมออู่ย้ายมาอยู่ที่จวนตระกูลจางแล้ว หลินจางหย่งอยู่เมืองหลวงย่อมต้องรู้จักหมอหลวงอู่ หากไม่มีเรื่องตระกูลอู่บังคับให้เขารับอนุจนเกิดเรื่องใหญ่โต ตอนนี้หมอหลวงอู่ต้องขึ้นเป็นหัวหน้าหมอหลวงแน่นอน ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าเด็กทั้งสองคือบุตรของตน แต่บุรุษที่อยู่กับเด็กแฝดเขายังไม่มั่นใจว่าเป็นบิดาเลี้ยงของทั้งคู่หรือไม่ หากเป็นเช่นนั้นเขาจะรับเด็กกลับเข้าตระกูลของตนทันที หากจางลี่ฟางมีสามีใหม่ เขาไม่มีทางยอมให้ลูกของตนมีบิดาเลี้ยงแน่ เพราะตัวเขายังไม่ตายเสียหน่อย(แต่ลูกรู้แล้วนะว่าพ่อตายไปแล้ว) หลินจางหย่งกับเข้าจวนของตนเพื่อไปหาของที่จะนำไปมอบให้กับบุตรทั้งสอง จากที่เขาฟังทั้งคู่พูดคุยกับบุรุษในห้องรับรอง คนหนึ่งชอบเล่าเรียน อีกคนชอบวรยุทธ เขาคิดจะเลือกตำราที่เหมาะกับเด็กน้อย และดาบไม้ที่แกะสลักอย่างงดงาม เมื่อกลับถึงจวนก็พบไป๋จินเยว่อยู่ภายในจวน เขาไม่ได้มีความรู้สึกรักชอบนางเพียงพยักหน้าแล้วทำความเคารพบิดามารดาเลี้ยงเท่านั้น ไป๋จินเยว่ก้มหน้าลงอย่างนึกโมโหนางรู้ว่าเขากลับมาถึงเมืองหลวงแล้วจึงแต่งตัวให้งามเพื่อให้เขาสนใจ อีกไม่กี่เดือนเขาจะออกจากการไว้ทุกข์แล้ว งานแต่งของทั้งคู่ก็เป็นที่แน่นอนแล้ว แต่เขามิสนใจนางเลย "หย่งเออร์ เจ้ากลับมาครั้งนี้ก็สมควรจะพูดคุยเรื่องงานแต่งได้แล้ว เยว่เออร์รอเจ้าจนอายุล่วงเลยมาสิบแปดหนาวแล้ว ปล่อยให้นางรอต่อก็คงไม่ดี" ไป๋ซูเจียวมารดาเลี้ยงเจอหน้าก็เปิดปากพูดเรื่องแต่งทันที ไป๋จินเยว่ก้มหน้าอย่างเขินอาย "เรื่องนี้ข้ายังไม่รีบ ยังมีเรื่องให้จัดการอีกขอรับ" ไป๋ซูเจียวแค่นเสียงอย่างโมโห หลินฮุ่ยหมินบิดาของหลินจางหย่งสบสายตากับบุตรก็รู้ว่าบุตรมีเรื่องที่จะพูดด้วย ทั้งสองจึงแยกตัวไม่ห้องหนังสือ เขารักบุตรที่เกิดกับฮูหยินคนแรกมาก เพียงแต่เรื่องแต่งงานที่เขาปล่อยให้ฮูหยินคนใหม่จัดการเป็นเพราะ เขาเห็นไป๋จินเยว่ตั้งแต่เด็กนางก็มิได้ร้ายกาจในสายตาของเขา เขาจึงเห็นด้วยกับการแต่งครั้งนี้ หากจะให้บุตรชายของเขาเลือกเองคงอีกนานกว่าเขาจะได้ลูกสะใภ้ ถ้าหากบุตรชายเขาเอ่ยคัดค้านเขาย่อมจะตามใจ แต่บุตรชายกลับพยักหน้าเขาจึงเฉยๆ "เจ้ากลับมาครั้งนี้จะอยู่ที่จวนนานหรือไม่" "ลูกจะเดินทางไปเมืองหานโจวในวันพรุ่งนี้ขอรับ ลูกมีเรื่องต้องแจ้งให้ท่านพ่อทราบเสียก่อน" หลินจางหย่งเล่าเรื่องเมื่อสี่ปีที่แล้วให้บิดาฟัง และเรื่องที่พบเด็กแฝดระหว่างทางที่กลับเมืองหลวงด้วย และเรื่องที่มารดาของเด็กแฝดเป็นบุตรบุญธรรมของอดีตหมอหลวงอู่ หลินฮุ่ยหมินด่าหลินจางหย่งไปหนึ่งยกเรื่องที่ตนรังแกจางลี่ฟางแล้วไม่รับผิดชอบ พอได้ยินว่าตนอาจจะมีหลานชายฝาแฝดก็นึกดีใจอยากจะไปเห็นด้วยตาตนเอง พอได้ยินว่าจางลี่ฟางเป็นบุตรบุญธรรมของหมออู่ก็ยิ้มค้างไปเลย ในเมืองหลวงใครบ้างที่ไม่รู้ชื่อเสียงความดื้อรั้นของหมออู่ หากเรื่องที่เขาไม่ยินยอมต่อให้เป็นฮ่องเต้ก็บังคับเขาไม่ได้ หากเด็กทั้งสองเป็นหลานของตนจริง เรื่องนี้เขาต้องวางแผนอย่างดี แล้วยังจะสัญญาหมั้นหมายระหว่างตระกูลไป๋อีก หากให้บุตรสาวตระกูลไป๋เป็นอนุก็คงไม่ยอม หากจะให้บุตรบุญธรรมของหมออู่เป็นอนุหมออู่คงได้ถลกหนังเขาเป็นแน่ ยิ่งมองลูกชายตัวดีก็อยากหาอะไรตีหัว หากยอมบอกเรื่องนี้ตั้งแต่แรกก็คงไม่ต้องมานั่งปวดหัวเช่นนี้ พรุ่งนี้หลินจางหย่งจะออกเดินทางแต่เช้า หลินฮุ่ยหมินจึงได้เตรียมของของตนฝากไปให้หลายชายด้วย เขายังไม่เคยพบเด็กทั้งคู่แต่เขาก็มั่นใจว่าทั้งคู่ต้องเป็นหลานของตน หากเรื่องนี้บุตรชายจัดการไม่ได้เขาจะออกเดินทางไปหานโจวเพื่อพูดคุยกับหมออู่ด้วยตนเอง หลินจางหย่งออกเดินทางทันทีครั้งนี้เขาขนของไปถึงสองรถม้า ไป๋ซูเจียวสอบถามทั้งคู่ก็ไม่มีใครยอมเปิดปากจนนางเรียกพ่อบ้านมาสอบถามก็ยังไม่ได้ความ จนต้องหาบ่าวในเรือนของหลินจางหย่งมาลงโทษจึงได้รู้ว่า หลินจางหย่งเดินทางไปหานโจวแต่ไม่รู้ว่าไปด้วยเรื่องอันใด ของที่นำไปด้วยเป็นตำราและของเล่นเด็ก ไป๋ซูเจียวใจกระตุกนางสังหรณ์ใจว่าต้องเกิดเรื่องแน่ นางจึงส่งข่าวให้พี่ชายของนางส่งคนออกไปสืบเรื่องของหลินจางหย่งที่เมืองหานโจว ลูกเลี้ยงของนางคนนี้เป็นคนระมัดระวังหากเขาจับได้ว่านางกับคนตระกูลไป๋ส่งคนตามไปสืบเรื่องของเขา เขาต้องไม่พอใจมากแน่ เรื่องนี้จึงต้องกระทำอย่างเงียบๆ รถม้าของหลินจางหย่งเดินทางถึงหานโจวในวันที่ห้า แต่วันที่สองเขาก็พบว่ามีคนติดตามเขามา เขาย่อมรู้ว่าใครเป็นคนส่งคนให้มาสืบเรื่องของเขา จึงปล่อยให้ลอบติดตามต่อไป ก่อนจะเข้าเมืองหานโจวหนึ่งวันเขาก็ซ้อนแผนจนจับคนที่แอบตามมาได้ เมื่อสอบสวนก็ไม่ต่างจากที่คิดไว้ ตระกูลไป๋คงได้ข่าวจากแม่เลี้ยงของตนแล้ว เมื่อจัดการคนได้แล้ว เขาจึงส่งของขวัญกลับไปให้ไป๋ซูเจียว หากนางไม่ล้ำเส้นเขาก็ยังจะเคารพนางในฐานะมารดาเลี้ยงต่อไป แต่ครั้งนี้นางล้ำเส้นเขาแล้ว เขาย่อมตอบแทนนางอย่างถึงใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม