ชะตารักลิขิตด้ายแดง

บทที่8

หลังจากที่ลี่ฟางกลับจวนแล้ว กู้หลิวหยางก็เดินทางกลับหานตงทันที เขาออกจากบ้านมาหลายวันสมควรกลับไปจัดการเรื่องที่เหลือให้เรียบร้อย อีกไม่กี่เดือนเขาต้องเข้าร่วมสอบจวี่เหรินแล้ว หากยังไม่รีบกลับไปทบทวนตำราปีนี้เขาคงสอบไม่ผ่านแน่

ลี่ฟางไม่คิดจะใช้หยกเบิกเงินของกู้หลิวหยางหากนางไม่จวนตัวจริงๆ นางจึงเก็บไว้ในช่องเก็บของของนาง

นับวันท้องของลี่ฟางก็ใหญ่ขึ้นจนแม่นมจางอดเป็นห่วงมิได้ เพียงเข้าเดือนที่ห้าท้องของนางก็โตจนคนคิดว่าใกล้คลอดแล้ว เมื่อหมออู่มาแม่นมจางจึงบอกความกังวลของนางให้เขาฟัง

"เห็นทีครรภ์ของเจ้าจะมีเด็กสองคนเสียแล้วฟางเออร์" หมออู่ลูบเคราอย่างใช้ความคิด หากจะอิจฉาในโชควาสนาก็คงใช่เพียงท้องครั้งเดียวก็ได้ถึงสองคน แต่ครรภ์ของนางก็อันตรายเช่นกัน ท้องเพียงคนเดียวก็ยากจะให้รอดพ้นแล้วในยุคนี้ แต่นี่มีถึงสองคน ในจวนตระกูลจางจึงได้เริ่มเตรียมความพร้อมที่ต้องหาแม่นมและหมอตำแยไว้ล่วงหน้า

พ่อบ้านจางก็เสียดายที่ร้านอีกร้านต้องถูกปิดไว้ เมื่อเขาว่างจะเลียบๆเคียงๆถามลี่ฟางเสมอว่ามีความคิดอยากขายสิ่งใดหรือไม่ นางจึงบอกความต้องการของนางไป หากเขามีใจอยากทำก็ให้หาคนเพิ่มพร้อมทั้งหาปูนขาวมาเตรียมไว้

นางคิดจะทำสบู่ คงทำเพียงง่ายๆเท่านั้น ยังไม่มีความคิดที่จะกลั่นเป็นน้ำหอมออกมา ครรภ์ของนางใหญ่เกินไปที่จะคอยช่วยคนอื่นดูแล แต่หากเป็นสบู่ นางให้พ่อบ้านจางต้มปูนขาวจนถึงจุดเดือนที่กลายเป็นโซดาไฟก็พอ ขั้นตอนต่อไปล้วนแล้วแต่ไม่อยาก มีเพียงขั้นตอนนี้เท่านั้นที่ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ

นางจดวิธีทำทั้งหมดส่งให้พ่อบ้าน พร้อมอธิบายขั้นตอนอย่างละเอียดเพียงเท่านี้ความสามารถของพ่อบ้านก็จัดการได้แล้ว เมื่อรู้ว่าขั้นตอนไหนสมควรทำเอง ขั้นตอนไหนซื้อคนมาช่วยทำได้ เขาสามารถจัดหาคนเพิ่มได้โดยง่าย ตอนที่บ่มสบู่ นางให้หาดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม เช่น เหมยกุย(กุหลาบ) โมลี่ฮวา(ดอกมะลิ) หมู่ตาน(โบตั๋น) วางไว้ด้านบนสบู่เพื่อให้สบู่ดูดกลิ่นของดอกไม้

แต่ทำเช่นนี้กลิ่นที่ได้จะไม่หอมมากนัก หากอยากได้กลิ่นที่ชัดต้องเปลี่ยนดอกไม้หลายรอบระยะเวลาการบ่มสบู่ก็จะนานออกไปอีก แต่ก็ยังดีกว่าที่จะไม่มีกลิ่นใดเลย สิ่งนี้จะช่วยให้ร้านขายสบู่ของนางมีเอกลักษณ์มากขึ้น หากคนทำเลียนแบบออกมาขายวิธีนี้ก็ไม่ใช่จะเลียนแบบไม่ได้ ต้องรอนางคลอดถึงจะกลั่นน้ำหอมออกมาใช้ได้ เมื่อถึงตอนนั้นในร้านของนางก็จะวางขายน้ำหอมด้วย

เยี่ยนหวงที่เดินทางถึงชายแดนแล้ว ทหารที่ลี่ฟางติดสินบนก็ไม่ได้ทำให้เขาลำบากจนเกินไป แรงงานที่เขาต้องใช้ก็เป็นเพียงงานเบาที่ถูกจัดไว้ให้ บ้านพักถึงจะเก่าโทรมแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบาก ของมีค่าที่ลี่ฟางให้พกติดตัวมาก็ใช้ในการติดสินบนจึงทำให้เขามีชีวิตที่ดีกว่านักโทษคนอื่น

ลี่ฟางอ่านจดหมายที่บิดาส่งมาให้ก็วางใจ หากบิดาได้รับการอภัยโทษนางคงมอบเงินให้เขาเพื่อไปตั้งตัวได้อีกครั้ง ถึงโทษจะไม่ได้ร้ายแรงแต่คงต้องใช้ชีวิตอยู่ที่ชายแดนอีกหลายปี มือของนางยื่นถึงเพียงช่วยให้เขามีความเป็นอยู่ที่ไม่ลำบากเกินไปก็เท่านั้น

สบู่ชุดแรกทำออกมาก็ให้ทุกคนได้ลองใช้ พ่อบ้านจางหน้าบานแต่เช้า เขาพูดคุยไปทั่วถึงความสำเร็จในครั้งนี้(เขาเป็นคนทำโซดาไฟออกมาจึงโม้ได้หลายวัน) ถึงพ่อบ้านจางจะให้บ่าวในเรือนใช้แบบที่ไม่มีกลิ่นแต่ทุกคนก็ไม่มีใครตำหนิเขา ลี่ฟางส่ายหัวกับความตะหนี่จนเกินไปของพ่อบ้านจาง

ร้านสบู่เปิดตัว ลี่ฟางอายุครรภ์ก็เข้าเดือนที่เจ็ดแล้ว ตอนนี้นางแทบจะใช้ชีวิตลำบาก จะเดินก็ต้องมีคนประคองสองคน แม่นมจางยังคงตามติดนางเป็นเงา หมออู่เริ่มให้ลดปริมาณอาหารในแต่ละมื้อของนางลง ขนมก็ให้เว้น เพราะเขากลัวเด็กในท้องจะตัวใหญ่เกินไป

แขกอีกคนที่มาเยือนจวนตระกูลจางเป็นประจำคือภรรยาหมออู่ นางช่วยดูแลลี่ฟางตั้งแต่ที่รู้ว่าตั้งครรภ์ นางสงสารลี่ฟางกับชะตาชีวิตที่ได้พบเจอ หากมีของดีอันใดนางจะรีบนำมามอบให้ลี่ฟางก่อน นางถึงกับออกปากอยากรับลี่ฟางเป็นบุตรบุญธรรมกับหมออู่อยู่หลายครั้ง

"ฟางเออร์ เจ้าไม่มีผู้ใหญ่คอยดูแลนอกจากแม่นมจาง เจ้ามาเป็นบุตรบุญธรรมข้าดีหรือไม่ ข้าไม่มีบุตร ต่อไปหากเจ้ามีเรื่อง หรือจะแต่งงานใหม่ก็ยังมีครอบครัวของข้าหนุนหลัง" ฮูหยินอู่จับมือลี่ฟางแล้วบอกสิ่งที่นางต้องการ เมื่อได้อยู่ด้วยกันบ่อยครั้งเข้า จากสงสารก็เปลี่ยนเป็นรักดุจลูก

"ข้าขอบคุณที่ฮูหยินเมตตาเจ้าค่ะ หากไม่รังเกียจที่ข้าเป็นสตรีไร้ยางอาย ข้ายินดีที่จะกตัญญูต่อพวกท่านเจ้าค่ะ" หากจะกล่าวว่าตั้งแต่ข้ามภพมาอีกสองคนที่ดีกับนางนอกจากแม่นมจางกับกู้หลิวหยางก็หมออู่และฮูหยินอู่

ฮูหยินอู่ยิ้มทั้งน้ำตาคลอ ในที่สุดนางก็มีบุตรเป็นของตนเอง แล้วยังจะมีหลานให้ได้อุ้มอีกด้วย ชีวิตนี้นางไม่ผิดต่อสามีอีกแล้ว นางกอดลี่ฟางพร้อมทั้งกล่าวดี ดี ดี อยู่หลายครั้ง

พวกเขาจัดงานเลี้ยงภายในเรือนเท่านั้น มีเพียงครอบครัวหมออู่กับบ่าวไพร่ แต่หมอยังคงแจ้งเรื่องที่เขารับลี่ฟางเป็นบุตรบุญธรรมกับสหายสนิทอีกหลายคน เพียงแต่ยังไม่ได้เปิดตัวเท่านั้น รอให้ลี่ฟางคลอดลูกเสียก่อน เขาจะอุ้มหลานไปอวดสหายที่เคยดูแคลนเขาไว้ว่าเขาไม่มีน้ำยา

หลังจากวันที่รับลี่ฟางเป็นบุตร ฮูหยินอู่กลับหมออู่ก็แทบจะย้ายมาอยู่ที่จวนลี่ฟางเลย เพราะเขากังวลว่านางจะคลอดในเร็ววันนี้ แม่นมมารออยู่ในจวนแล้ว ส่วนหมอตำแยอยู่ในหมู่บ้านหากวันไหนที่เจ็บท้องก็ไปรับตัวมาได้ทันที แล้วมีหมออู่อยู่ด้วยตลอดจึงไม่น่าเป็นห่วงมากนัก

กู้หลิวหยางเดินทางไปสอบจวี่เหรินแล้ว เขายังคงติดต่อถามไถ่ลี่ฟางตลอด เขายังบอกนางว่าหากนางคลอดเขาจะนำของไปรับขวัญบุตรของนางอีกด้วย

อาจจะเป็นเพราะการดูแลของแม่นมจางและฮูหยินอู่ ลี่ฟางเข้าเดือนที่เก้าจึงได้เจ็บท้อง โชคดีของนางที่ผ่านเดือนเจ็ดกับเดือนแปดมาได้ หมออู่จึงมั่นใจว่าทั้งแม่และลูกต้องปลอดภัย ถึงอย่างนั้นในจวนก็ยังเตรียมยามากมายเผื่อเกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้น