กานต์เก็บกระเป๋าออกจากโรงพยาบาล เขาพักอยู่ในโรงพยาบาลเซนต์เดียร์น่าราวสองสัปดาห์ ค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึงว่ามันแพงหูฉี่ขนาดไหน
คนคุ้มกันของเจ้าสัวจรัญขับรถมารออยู่ด้านหน้าโรงพยาบาลพร้อมผู้หญิงคนหนึ่ง เธอบอกว่าชื่อทิพย์วิมล เป็นเลขาของเจ้าสัวจรัญ ได้รับคำสั่งจากเจ้าสัวมาเคลียร์ค่าใช้จ่าย
เจ้าสัวจรัญออกเงินชำระค่ารักษาพยาบาลให้กานต์เป็นจำนวนเงินไม่ใช่น้อยนับเป็นตัวเลขหกหลัก เขาอาการดีขึ้นมาก นับว่าเศรษฐ์ยังมีน้ำใจอยู่บ้างที่ไม่ซ้อมเขาจนพิการเสียก่อน แต่นั่นต้องยกความดีให้รดา หากน้องสาวไม่เสนอหนทางช่วยเขา กานต์อาจถูกเศรษฐ์ซ้อมปางตายหรือไม่ก็ตายไปแล้ว
"เจ้าสัวรออยู่ที่บ้านชานเมืองค่ะ พวกเราเรียกบ้านหลังนั้นว่าตึกดราก้อน" ผู้หญิงผิวขาวรูปร่างสูงโปร่งสมส่วน อายุราวยี่สิบห้าปียืนรอกานต์อยู่หน้าลิฟท์
"ขอบคุณ" เขามองสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ทิพย์วิมลนับว่าเป็นคนสวย ถึงไม่สวยจัดจ้านเหมือนพวกดาร
