เสียงกานต์เงียบไปชั่วอึดใจ
"ผมขอคิดดูก่อน แล้วจะให้คำตอบ ผมไม่อยากรับใช้ใครอีกแล้ว" กานต์ตอบเจ้าสัวจรัญไปตามตรง เขาเองก็ไม่อยากไปเป็นลูกน้องใคร หรือช่วยใครทำดีทำชั่ว ใครจะทำอะไรก็ช่าง กานต์แทบไม่อยากรับรู้
"มึงไม่อยากตั้งตัวเหรอ กูไม่ได้เสนอให้มึงมาเป็นลูกน้องกู แต่กูจะตอบแทนมึงด้วยการเปิดธุรกิจเล็ก ๆ ให้มึงตั้งตัว" เจ้าสัวจรัญต่อรองด้วยข้อเสนอชวนคิด
"ธุรกิจอะไร"
"กูจะเปิดอู่ซ่อมรถให้มึงดูแล" เจ้าสัวจรัญสืบมาว่ากานต์มีความรู้เรื่องยานยนต์อยู่ในระดับดี
"แล้วผมจะโทรบอกเจ้าสัวนะครับ" เขาวางสาย กานต์ถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง
ภาพรดาถูกเศรษฐ์รังแกในห้องเพนท์เฮาส์ยังติดตา ภาพที่เขาได้แต่มองน้องสาวถูกเศรษฐ์ปู้ยี่ปู้ยำ ในภาพจำของกานต์ รดาถูกคุณเศรษฐ์ขยี้ไม่เหลือชิ้นดี ร่างบอบบางในชุดกี่เพ้าสีดำภายใต้ชุดคลุมผ้าซาตินถูกจวบจ้วงรังแก เป็นภาพที่เขายังจำติดตา กานต์เอนเอียงไปทางเจ้าสัว ใจหนึ่งอยากมีอา
