รดาออกไปขายบ๊ะจ่างทุกวันอาทิตย์ บ๊ะจ่างจำนวนห้าร้อยลูกถูกขนใส่ในลังไม้เพื่อนำออกขาย มีเพื่อนชายสองคนชื่อเฟสกับบอมมาช่วยรดาขนของใส่รถกระบะแต่งซิ่งเครื่องเสียงจัดเต็ม
เฟสกับบอมเป็นเพื่อนรดามาตั้งแต่สมัยประถม เฟสชอบแกล้งรดามาก โดยให้เหตุผลว่ารดาสวยน่าแกล้ง ส่วนบอมแอบชอบรดาอยู่ บอมชอบมาป้วนเปี้ยนแถวบ้านรดาเหมือนมดแดงแฝงพวงมะม่วง ทั้งสองคนเรียกได้ว่าเป็นแฟนคลับของเด็กแสบ พวกเขาสารภาพความในใจให้รดาฟัง รดาได้แต่ถอนหายใจแล้วตบไหล่เพื่อนทั้งสองคนแล้วบอกแค่เพียงคำสั้น ๆ แต่ดับฝันแบบมอดเหมือนเทน้ำสาดใส่กองไฟ
'พวกเธอยังไม่รวยพอ แล้วก็ยังไม่ใหญ่พอ' รดาเห็นของเพื่อนชายมาตั้งแต่สมัยแก้ผ้าเล่นน้ำคลองด้วยกัน เธอไม่ค่อยสนใจขนาดของเพื่อน ๆ มากนัก ถือว่ายังไม่สะดุดตา หรือเรียกได้ว่า you're not my type
แม้หน้าเศร้าแต่ก็ต้องยอมรับความจริง แก๊งของรดาเป็นเด็กสาววัยใสที่มีรสนิยมชอบโคแก่นิสัยรวย เนื่องจากปากกัด
