รถตู้ไฟฟ้าสีดำแล่นออกไปทางชานเมือง ไกลออกไปเรื่อย ๆ จนถึงที่ดินสำหรับทำการเกษตร เศรษฐ์นั่งเงียบมาตลอดทาง รดากลอกตาไปมา เธอไม่เข้าใจอารมณ์ของเขาและไม่อยากจะถามอะไรเรื่อยเปื่อย หน้าคุณเศรษฐ์เหมือนคนท้องผูก เขาทำหน้าไม่สบอารมณ์ตั้งแต่โยนเธอขึ้นรถมา
รดามองวิวทิวทัศน์ ทุ่งข้าวสาลีเขียวขจีผืนกว้าง บางส่วนเป็นสีทองพร้อมสำหรับการเก็บเกี่ยว นกนางนวลบินเป็นหมู่ สายลมอ่อนพลิ้วพัดพาต้นข้าวสาลีสีทองไหวลู่เอนไปตามลม บรรยากาศดีเหมือนในภาพยนตร์โรแมนติก ยกเว้นผู้ชายหน้าบูดที่นั่งอยู่เบาะข้างเธอ ท้ายที่สุดรดาก็เอ่ยออกมา
"เราจะไปไหนกันเหรอคะ แล้วคุณเศรษฐ์พารดามาด้วยทำไม"
"ทุ่งข้าวสาลีออร์แกนิค" เขาตอบสั้น ๆ
"มีทุ่งข้าวสาลีด้วยเหรอคะ" รดามองทุ่งข้าวสาลีอย่างสนใจ ไม่นึกว่าเศรษฐ์จะมีธุรกิจหลายประเภทที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
"วันนี้อยากพามาชมทุ่ง" เขาเอ่ยเสียงเรียบ
รดามองหน้าคุณเศรษฐ์ ไม่รู้ว่านักธุรกิจสี
