มีคนสมัครแข่งขันกันมากมาย คิดว่าการแข่งขันครั้งนี้คงสนุกไม่น้อย พนิดาส่งหย้งลงแข่งขันเช่นกัน เพราะหย้งเคยเป็นลูกชาวนามาก่อน ดังนั้นการดำนาจึงเก่งไม่แพ้คนอื่นๆ
“สวัสดีจ้ะพริกหวานที่รัก ไม่ได้เห็นหน้าหลายวัน คิดถึงพี่หรือเปล่าครับ”
โตมอญและลูกน้องก้าวมาดักหน้าหญิงสาวทันทีเมื่อเห็นว่าสบโอกาส เพราะพนิดาออกมาจากเต็นท์ที่มีบิดาและพี่ชายอยู่ด้วย
“ใครเป็นที่รักของนาย ถอยไป”
พนิดาเดินเลี่ยงไปอีกทาง แต่โตมอญเข้าขวางทางเอาไว้
“ลูกน้องพริกหวานลงสมัครแข่งขันกับเขาด้วยเหรอจ๊ะ”
โตมอญพูดเสียงหวานจนหญิงสาวนึกขนลุก
“ไม่เกี่ยวกับนาย ถอยไป” พนิดามองอย่างไม่ชอบใจ
“มีอะไรหรือเปล่า”
ไพรวัลย์เดินมาตามน้องสาวที่หายไปนานด้วยความเป็นห่วง จึงเห็นน้องสาวโดนโตมอญดักหน้าดักหลังอยู่
“พี่ไพร”
พนิดารีบผลักร่างสูงของโตมอญที่ขวางอยู่ เดินไปหาพี่ชายทันที
“นายมีอะไร”
ไพรวัลย์ถามโตมอญเสียงกร้าว โตมอญหัวเราะก่
