ตอนที่ 6 ถืกตั๋ว

758 คำ
@หมู่บ้านเนินสามเหลี่ยม "เอ๋า ว่ามา" (อะ ว่ามา) ทับทิม ที่กล่อมสองแฝด 'ภัทร' กับ 'ไพลิน' วัยหนึ่งขวบนอนหลับเรียบร้อย เดินไปร้านค้าซื้อเหล้า โซดา น้ำแข็ง แล้วกลับมานั่งลงฝั่งตรงข้ามของน้องสาว ร้องห่มร้องไห้มาแบบนี้ สงสัยมีเรื่องให้คุยยาว แต่จะคุยทั้งที มันก็ต้องมีน้ำเมา ไม่งั้นเรื่องราวไม่ไหลลื่น "หนูถืกผู้ซายตั๋ว" (หนูถูกผู้ชายหลอก) "ไผ!?" (ใคร) ทับทิมถามออกมาด้วยความตกใจ ขณะเดียวกันชะงักเหล้าที่กำลังเทลงในแก้ว สองแปดห้าผสมโซดา รสชาติที่คุ้นเคย "บ่าวเฒ่า!" ในเมื่อเป็นคนขี้โกหก ก็เอาตำแหน่ง 'บ่าวเฒ่า' ไปครอง ถึงแม้รูปร่าง หน้าตา จะยังดูดีอยู่ ไม่เหมือนคนวัยห้าสิบสองปีสักนิด แต่เธองอนแล้ว! "แค่ก! แค่ก!" นายกสุเมธสำลักน้ำที่กำลังดื่ม รู้สึกแสบคอจนหน้าเบ้ออกมา "มีสาวกำลังคิดถึงอยู่หรือเปล่าคะคุณพ่อขา..." 'เมษา' ที่ว่าจะกลับมานอนบ้านคืนนี้เอ่ยแซวพ่อตัวเองออกมา มาเจอพ่อนั่งกินข้าวอยู่ จึงได้ฝากท้องที่นี่ เธอมากับสามี 'พี่ยอดมวยไทยสุดหล่อหรรมสีชมพู' เจ้าของคลับพ่วงด้วยตำแหน่งบอดี้การ์ดสุดหล่อของพ่อนายกสุเมธ หากต้องไปงานนอกสถานที่ พ่อเธอมักให้พี่ยอดตามติดไปด้วยทุกที่เพื่อความปลอดภัย "ไม่มีหรอก" นายกสุเมธลุกเดินไปล้างมืออย่างไม่สนใจคำแซว มีสาวคิดถึงงั้นเหรอ? ใครจะมาคิดถึงคนแก่อย่างเขา! "ตั๋วแบบใด๋?" (โกหกยังไง?) อีกฟากทางฝั่ง 'หมู่บ้านเนินสามเหลี่ยม' ทับทิมถามรุ่นน้องบ้านใกล้ออกมา เธอกับของขวัญบ้านอยู่ห่างกันไม่กี่เมตร วันนี้เธอมานอนที่หมู่บ้านเนินสามเหลี่ยม ปกติจะสลับสับเปลี่ยนไปนอนบ้านสามีที่ตัวอำเภอคันคาย และบ้านพ่อสามีที่หมู่บ้านคันคาย ไม่ได้อยู่ปักหลักที่บ้านหลังไหน "ตั๋วว่าบ่มีเมีย แต่ความจริงเพิ่นมีเมียแล้ว" (โกหกว่าไม่มีเมีย แต่ความจริงท่านมีเมียแล้ว) "รู้ได้จั่งใด๋" (รู้ได้ยังไง) ของขวัญไปรู้ไปเห็นอะไรมา ขณะเดียวกันก็วางแก้วเหล้าให้คนน้องไป ของขวัญรับมากระดกจนหมดแก้ว ก่อนจะกระแทกแก้วเปล่ากลับคืน ทับทิมรีบชงต่อทันที "เพิ่นลืมมือถือไว้ม่องเฮ็ดงาน หัวหน้ากะเลยวานให้หนูเอาไปส่ง เพราะเป็นทางผ่านเมือเฮือน หนูกะเลยเห็นเพิ่นอยู่กับเมีย" (ท่านลืมมือถือไว้ที่ทำงาน หัวหน้าก็เลยวานให้หนูเอาไปส่ง เพราะเป็นทางผ่านกลับบ้าน หนูก็เลยเห็นท่านอยู่กับเมีย) "เพิ่นกับอีหล่าเป็นหยังกัน" (ท่านกับของขวัญเป็นอะไรกัน) เพราะของขวัญทำเหมือนน้องกับผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนกันเลย เธอจึงอยากรู้ข้อนี้เสียก่อน ไม่ใช่ว่าน้องเราไปรักไปชอบคนที่มีเมียอยู่ก่อนแล้วนะ แบบนั้นเธอต้องเตือนน้องสาวบ้านใกล้ของตัวเอง ของขวัญเงียบปาก จริงสิ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย มีแค่เธอที่คิดไปเองว่าท่านจีบเธอ แต่นายกสุเมธก็ทำให้เธอคิดไหมล่ะ ถามมาขนาดนั้นแล้ว การมาถามจีบคนอื่นขณะที่ตัวเองมีเมียอยู่แล้ว มันเป็นเรื่องที่ผิดนี่ ผิดศีลธรรมข้อที่สาม "ว่าใด๋ อีหล่ากับเพิ่นเป็นหยังกัน" (ว่ายังไง ของขวัญกับท่านเป็นอะไรกัน) หรือว่าท่าทางแบบนี้ เป็นอย่างที่เธอคิดเอาไว้ "บ่ได้เป็นหยังกัน" (ไม่ได้เป็นอะไรกัน) "เอ๋า แล้วคือว่าเพิ่นมาตั๋ว" (อ้าว แล้วทำไมถึงบอกว่าท่านมาหลอก) ทับทิมทำหน้างง การจะบอกว่าใครสักคนมาหลอกเรา เราต้องเป็นอะไรกันเสียก่อน "กะเพิ่นเฮ็ดให้หนูฮู้สึกว่าเพิ่นจีบหนู" (ก็ท่านทำให้หนูรู้สึกว่าท่านจีบหนู) "ผู้บ่าวคนใด๋ เอื้อยขอถามได้บ่อ" (หนุ่มคนไหน พี่ขอถามได้ไหม) ช่วยได้ไหมไม่รู้ แต่ขอเสือกหน่อยเถอะ หล่อขนาดไหนถึงกล้ามาทำเจ้าชู้ใส่น้องเธอ "เอื้อยอย่าไปบอกไผเด้อ" (พี่อย่าไปบอกใครนะ) "ความลับปานนั้นติ" (ความลับขนาดนั้นเลยเหรอ) "เพิ่นเป็นคนใหญ่คนโตในหมู่บ้าน หนูย้านเพิ่นเสียหาย" (ท่านเป็นคนใหญ่คนโตในหมู่บ้าน หนูกลัวท่านเสียหาย) "ไผ" (ใคร) "นายกสุเมธ นายกเทศบาลตำบลคันคายเฮาจ้า"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม