@สองวันต่อมา
ของขวัญขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ เมื่อเห็นรถกระบะสี่ประตูสีดำของนายกสุเมธ ทำไมวันนี้อีกฝ่ายมาทำงานแต่เช้าจัง ส่วนรถของพนักงานยังไม่มีสักคัน
รีบเดินขึ้นบันไดแล้วเอาของไปเก็บที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าครัวชงกาแฟไปเสิร์ฟ
กาแฟดำสองช้อนชา กับน้ำร้อนอีกครึ่งถ้วย เดินบนรองเท้าส้นสูงไปเคาะประตูห้องก่อนจะเปิดเข้าไป
ร่างสูงที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ปรายตามองไปยังคนที่เดินเข้ามาในห้อง ก่อนจะดึงความสนใจกลับมาหาคนในสาย
“ครับท่าน”
ของขวัญวางถ้วยกาแฟลงอย่างเบามือ ก่อนจะเดินไปนั่งบนตักแกร่งในท่าหันข้าง เอาแขนคล้องคอ โน้มใบหน้าเข้าไปหอมแก้มอีกคนฟอดใหญ่ แล้วผละออกยิ้มให้
นายกสุเมธถลึงตาใส่
‘คนคุยโทรศัพท์อยู่ไม่เห็นหรือไง ทำไมถึงกล้า’ เป็นประโยคที่เกิดขึ้นในใจ แต่ไม่ได้พูดออกไป
ของขวัญโน้มใบหน้าเข้าไปจุ๊บริมฝีปากหยักหลาย ๆ ทีเพราะยังไม่หายคิดถึง ก่อนจะกระชับกอดคออีกคนแน่น แล้วเอาใบห
