“ฝันจะบอกทุกคนวันนี้แหละค่ะ เพราะเราจะคุยเรื่องงานหมั้นของฝันกับคุณรุตด้วย”
จิรายุรู้สึกว่าทุกอย่างกำลังห่างไกลเกินเอื้อม ทอฝันยอมให้เขาเป็นคุณป๋าของลูก ให้กอดให้โอบอุ้มและเลี้ยงดูจริงใจ แต่เธอกำลังจะปิดประตูโอกาสการขอคืนดีจากเขา
“จริงใจขามาหาหม่ามี้ ลุงรุตจะมารับพวกเรากลับบ้านแล้วค่ะ”
ทอฝันยื่นมือไปตรงหน้าเพื่อรอรับลูกสาว แต่ยัยตัวป้อมเกาะคอคุณป๋าไว้ไม่ยอมปล่อย แถมยังซุกหน้าเข้าหาอกอุ่น พอหม่ามี้ช้อนมือลงใต้รักแร้จากด้านหลัง แล้วพยายามจะแยกเธอออกจากคุณป๋า ยัยหนูก็ร้องไห้จ้า น้ำตาไหลพราก
“ให้ผมอุ้มลูกไปส่งที่รถได้ไหม” จิรายุโอบกอดยัยหนูของเขาไว้แนบอก
ทอฝันถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอพยักหน้ายอมแพ้ลูกสาว ขนาดเธอเลี้ยงมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก จริงใจยังไม่ติดเธอขนาดนี้ จิรายุเพิ่งเข้ามา ลูกกลับผูกพัน และไม่อยากจะห่างจากเขาเสียแล้ว
ทอฝันเก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน วิศรุตเดินเข้ามาในร้าน เธอจึงเข้าไ
