เมียเด็กของภูวดล

Episode 1 | น้ำเสียงล้อเลียน NC+

ภูวดลเปิดประตูห้องแล้วเหวี่ยงร่างเล็กของหญิงสาวเข้าไปด้านใน ก่อนเขาจะตามเข้าไปแล้วจัดการล็อกห้องให้แน่นหนา เพราะคงไม่ดีนักหากมีใครเปิดเข้ามาเจอ สิ่งที่เขากำลังจะทำกับหลานสาวแม่นมต่อจากนี้

เมื่อเข้ามาในอยู่ในห้องซึ่งลับสายตาผู้คนแล้ว ภูวดลจึงหันมาจ้องมองใบหน้าหวานของหญิงสาว เห็นท่าทีของเธอเหมือนกำลังกลัวเขา ก็พาลให้ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดเข้าไปใหญ่

“คุยอะไรกับผู้หญิงคนนั้น” เขาเอ่ยถามในสิ่งที่สงสัย น้ำเสียงเจือความไม่พอใจอยู่มาก

ริมฝีปากอิ่มเม้มเป็นเส้นตรง ดวงตากลมเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำสีใส เธอหลุบสายตามองพื้น ก่อนจะตอบคำถามเขาเสียงเบา

“คุณนายถามว่านาวขึ้นมาทำอะไรค่ะ” เสียงหวานติดสั่นเครือเล็กน้อย เธอไม่ยอมเงยหน้ามองเขา แล้วกล่าวต่อ “เธอคิดว่านาวพยายามจะอ่อยคุณ แต่ว่าคุณเดินไปเรียกพอดี นาวเลยไม่ได้ตอบอะไรเธอค่ะ”

ภูวดลฟังสิ่งที่คนตัวเล็กเล่าจบก็นึกชังแม่เลี้ยงจอมปลอมของตนอยู่ในใจ ตัวเขานั้นมองออกตั้งแต่แรกแล้วว่าผู้หญิงหน้าด้านคนนั้น แค่หวังทรัพย์สมบัติของพ่อเขา และก็หวังอยากจับเขาไปด้วยอีกคน สักวันเขาจะจัดการเรื่องนี้ แต่ยามนี้สิ่งที่รบกวนจิตใจของเขาคือคนตรงหน้า

“แล้วคุณภูเรียกนาวมา มีอะไรให้นาวรับใช้เหรอคะ” เธอเอ่ยถามเสียงตะกุกตะกัก ดูก็รู้ว่ากำลังหวาดกลัว

ชายหนุ่มเห็นท่าทางของเธอแล้วก็ได้แต่พรูลมหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิด เขาจึงตอบคำถามเธอเสียงเรียบ

“ไม่มี ฉันแค่อยากเอาเธอ” เขาเน้นเสียงที่คำว่า ‘เอา’ ให้เธอได้ยินชัด ๆ

มะนาวเงยหน้ามองชายหนุ่มด้วยอาการตกตะลึง พร้อมกันนั้นใบหน้าสวยก็ส่ายไปมาเป็นการปฏิเสธ

“นะ...นาวไม่ทำได้ไหมคะ มันยังเจ็บอยู่เลย” ท้ายประโยคเธอพูดเสียงเบาหวิว ทว่าก็ดังพอให้อีกคนได้ยิน หากถามว่าทำไมถึงเจ็บ ก็คงต้องบอกว่า เมื่อคืนเขาแอบย่องไปหาเธอแล้วทำเรื่องอย่างว่าแบบดุเดือดเลือดพล่านทั้งคืนน่ะสิ

ในใจลึก ๆ เธออยากให้เขาเข้าใจและปล่อยตนไป หากแต่การกระทำต่อมาของเขาก็ทำให้เธอหมดหวัง เมื่อชายหนุ่มรั้งร่างบอบบางเข้าไปในอ้อมแขน ประกบริมฝีปากลงจูบดุดัน ไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัว

เสียงจูบดังเคล้าให้ได้ยินเต็มสองรูหู ภูวดลไม่เคยอ่อนโยนกับเธอ เขากินจุ กินดุ และกินเยอะ ชายหนุ่มไม่มีคำว่าพอสำหรับเรื่องนี้

เมื่อเห็นเธอคล้อยตาม สองแขนก็ประคองร่างเล็กไว้ เขายังคงเพลิดเพลินกับรสจูบหวานละมุนของคนตัวเล็ก พร้อมกันนั้นก็ค่อย ๆ ดันเธอถอยหลังไปที่เตียง

“อึก อื้มม” เสียงครางหวานหลุดรอดออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ

ฝ่ามือหยาบร้อนลูบไล้เรือนกายระหงจนทั่ว ก่อนจะสอดเข้าไปในเสื้อยืดของเธอ ลากฝ่ามือขึ้นไปกอบกุมเต้าทรวงผ่านชั้นในแล้วบีบขยำเบา ๆ

เขาปลุกเร้าเธออยู่อย่างนั้น กระทั่งเสื้อผ้าที่เคยอยู่ครบบนตัว ยามนี้มะนาวไม่แน่ใจนักว่าถูกเขาจับถอดไปตอนไหน รู้ตัวอีกทีทั้งร่างก็เปลือยเปล่า ไม่ใช่แค่เธอ แต่เป็นเราทั้งคู่

ร่างเพรียวบางถูกผลักให้ล้มลงบนเตียงกว้าง ตามมาด้วยร่างสูงล่ำสันขึ้นมาคร่อมทับ ดวงตากลมเหลือบลงไปเห็นส่วนกลางกายของเขาแล้วก็ต้องรีบเบนสายตาหนี

ต่อให้เธอจะเห็นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ทว่ากลับยังทำใจให้ชินไม่ได้ ยิ่งครั้งแรกที่เธอเผลอตัวมีอะไรกับเขา เมื่อสองปีก่อน ตอนนั้นเธอตื่นกลัวมาก ครั้งนั้นเกิดขึ้นเพราะชายหนุ่มเมา และอาจจะเป็นเพราะ ลึก ๆ แล้วเธอเองก็ชอบเขาอยู่แล้วด้วย

มะนาวสลัดความคิดในหัวทิ้งแล้วหันกลับมาให้ความสนใจกับการกระทำของคนด้านบน สัมผัสตรงกลางกายที่กำลังถูไถขึ้นลงตามรอยแยก ทำเอาร่างเล็กสั่นสะท้าน

“อ๊ะ คะ...คุณภู อื้อ” เสียงหวานครางเรียกชื่อชายหนุ่ม

ส่งผลภูวดลพึงพอใจไม่น้อย ก้มลงจูบปากอิ่มย้ำ ๆ เป็นการให้รางวัลสำหรับเด็กดี

“เรียกชื่อฉันอีกสิ อ่า!” เขากระซิบบอกเสียงพร่า พร้อมกันนั้น เอ็นร้อนที่ขยับถูไถร่องฉ่ำชื้นอยู่ก็หยุดการกระทำลง

มือหนาจับเรียวขาขาวเนียนของเธอแยกออกกว้างแล้วกดลงกับเตียงนอน จนกลีบกายสาวเปิดอ้าให้ชายหนุ่มได้เชยชม

ภูวดลมองความสวยงามตรงหน้าอย่างพึงพอใจ เขาไม่รอให้เธอได้ดิ้นหนี ลำกายถูกจับมาจ่อที่กลีบร่องสาว ค่อย ๆ กดปลายหัวหยักฝ่าความคับแน่นเข้าไป และแม้ว่าจะมีอะไรกันมาหลายครั้งมากแล้ว ร่องรักของหญิงสาวกลับยังคงคับแน่นไม่เปลี่ยน

“อ๊าย! คุณภู อื้อ บะ...เบา ๆ” เสียงหวานร้องคราง พลางขอร้องคนตัวสูง

ครั้นลำกายสอดประสานเข้าไปจนสุด กรามแกร่งขบกันแน่นเพราะถูกร่องแคบตอดรัดรุนแรง จนลำเอ็นปวดหนึบไปหมด มือหนาจับเอวคอดบางของเธอไว้มั่น ก่อนเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเนิบช้า เพื่อให้หญิงสาวได้ปรับตัว และผ่อนคลายลง

“ซี๊ดด อย่าตอดแรง” เขาเอ่ยด้วยเสียงทุ้มสั่นพร่า

พลันเอวสอบก็เริ่มขยับกายเข้าออกรัวเร็วขึ้น เมื่อแรงตอดรัดคลายลง จังหวะสอดกระแทกยิ่งถี่กระชั้นมากขึ้น มือหนาข้างหนึ่งส่งไปขยี้ติ่งเนื้อกระสันระรัว กระตุ้นความต้องการของคนใต้ร่างให้ทะยานสูง

สะโพกหนั่นแน่นควงคว้านเป็นวงกลม จนปลายหัวหยักบานงัดครูดทั่วโพรงรัก ทำเอาหญิงสาวขาสั่น แอ่นอัดกายขึ้นสูง

“อ๊ะ ๆ คะ...คุณภู อ๊า สะ...เสียว” เสียงครางกระท่อนกระแท่นของหญิงสาวดังไม่ขาดสาย แข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อแสนหยาบโลน

มะนาวแอ่นกายค้าง รองรับแรงตอกตรึงจากร่างสูงจนทั้งร่างโยกคลอน สองเต้าอวบเด้งฟัดไปมาตามแรงกระแทก ยิ่งในยามที่เธอจวนจะเสร็จสม ภูวดลที่รู้จักร่างกายของหญิงสาวเป็นอย่างดีจึงเร่งรัวเอว ตอกอัดเอ็นร้อนเข้าออกไม่ยั้ง

“อ๊าย! มะ...ไม่ไหว จะเสร็จแล้ว อะ...อร๊ายยย!!” ร่างเพรียวระหงเกร็งกระตุกเร่า ๆ เสร็จสมรุนแรงจนลำเอ็นของชายหนุ่มเด้งหลุดออกจากร่องสาว

ดวงตาคมเกิดประกายวาววับ จ้องมองภาพตรงหน้าด้วยความลุ่มหลง เขาส่งมือไปลูบไล้กลีบเนื้อกลางกายสาว จนมันกระตุกสั่นระริก

“เพิ่งเสร็จไปแท้ ๆ แต่ร่องขมิบรับนิ้วฉันรัวเชียวนะ” ภูวดลใช้น้ำเสียงล้อเลียนจนหญิงสาวหน้าแดงก่ำ เธอหันใบหน้าหนีสายตาพราวระยับ

พลันร่างของเธอก็ถูกจับพลิกคว่ำ สะโพกกลมกลึงถูกรั้งขึ้นสูง สัมผัสอุ่นร้อนที่วางนาบลงมาบริเวณแก้มก้น ทำให้เธอรับรู้ได้ว่าเขายังไม่ถึงฝั่ง

“คะ...คุณภู อ๊า!” เสียงหวานหวีดร้องลั่น ยามเมื่อชายหนุ่มสอดใส่ตัวตนเข้ามารวดเดียวจนสุดความยาว

ฝ่ามือหยาบฟาดลงบนสะโพกนุ่มด้วยความมันเขี้ยว ยิ่งตอนที่เขากระแทกกายเข้าไปจนเนื้อสั่นยิ่งทำให้เขาอยากรังแกเธอมากขึ้น

บทรักถูกดำเนินต่อไปจนจบ แล้วเริ่มใหม่อยู่หลายหน มะนาวไม่รู้ว่าเธอจะทนไหวสักแค่ไหน เพราะอย่างที่บอกว่าผู้ชายคนนี้กินไม่รู้จักอิ่ม!