Chapter fourteen
TERRENCE
Simula ng makalabas ako sa ospital umiba na ang aking pakiramdam, parang hindi ito yung lugar na hinahanap hanap ko, parang hindi ako komportable na tawagin itong bahay.
It’s weird, a home is a comfort place but this one? I don’t think so.
Gusto ko lang na huwag mag isip si Lou ng kung ano sa akin, hindi ko na nga siya maalala tapos ipaparamdam ko pa sa kaniya na parang ibang tao siya para sa akin.
Alam ko masakit yun.
Siya lang ang tanging makakatulong sa akin upang maibalik ko ang aking ala-ala. Pero minsan may napapansin din akong kakaiba sa kaniya na binabalewala ko na lang din. Siguro naiilang siya sa akin dahil may mga nakalimutan ako, kaso kanina nagtaka ako kung bakit sinabi ng matandang babae na bagong lipat kami dito.
Ang sabi sa akin ni Lou ay di
