Chapter one hundred twenty five
ELOISA
I was shocked when my mommy told me that Terrence is alive, at nasa bahay na daw nila. Hindi ko alam kung matataranta ba ako o matutuwa.
Iniimbita kami na maglunch sa bahay nila bukas and si mommy tuwang tuwa dahil buhay ang fiancée ko, oo masaya naman dahil ayaw ko naman ng may namamatay lalo sa mga kakilala ko kaso natatakot ako na kinakabahan dahil ayaw ko rin matuloy ang kasal namin ni Terrence.
“ Alam mo na bang may amnesia si Terrence anak?”
“ Hindi pa po.” Pero ang totoo pinaalam na sa akin ni Cedrick yan na buhay ang kapatid niya pero nawalan ng ala ala, ayaw ko lang magsabi kanila mommy tungkol sa mga nalalaman ko.
“ That’s the bad news, nakabalik nga siya ng buhay sa pamilya niya pero may amnesia naman si Terrence, pero magagamot naman
