Nagising ako sa mga katok sa pintuan ko kaya naman asar na asar ko na kinuha ang unan at ipinantakip iyon sa aking mga tainga. Sino ba ang kumakatok nang ganito ka aga-aga? Pinilit ko na huwag iyon pansinin at muli na lamang ako na pumikit. Ngunit, kung sino man ang nasa labas ng pintuan ko ay wala rin balak na patahimikin ako. Patuloy siya sa pagkatok kaya wala akong nagawa kung hindi ang bumangon at harapin kung sino man iyon. Pupungas-pungas pa ako na tumayo at nagdiretso sa pintuan at saka binuksan iyon.
“What?! Ano ang-" Naputol ang sasabihin ko nang mapagtanto ko kung sino ang nasa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko at hindi ko na naituloy ang nais ko na sabihin.
“Good morning, Sweetie! I brought you breakfast.” Magiliw na bati niya sa akin.
“Sweetie mo, mukha mo!” Sagot ko at
