PILIT kong inignora lahat ng doubts ko sa kanya. Sa tuwing iba ‘yong takbo ng isip ko agad din naman niyang nakaka-counter ‘yon. Napapaniwala ako na talagang praning lang ako.
Kaya lang lumala ang hinala at anxiety ko ng maabutan ko iyong mga sinabi niya sa kausap niya.
“Huwag ka na munang tumawag. Naghihinala na si Olivia. Baka pag-awayan pa namin ‘yan kapag nahuli ako. Sige na sige na.”
Natulala ako at wala sa sarili napahawak sa aking dibdib. Nanlamig ang aking tiyan sa narinig. Mabilis na nanghina iyong tuhod ko. Akala ko hindi ko magagawang umalis doon pero himalang nagawa ko. Iyon nga lang para akong wala sa sarili. I pretend I didn't hear anything. I acted normal. Mahirap pero nagawa ko. Sa tuwing nag-aangat siya ng tingin sa akin. Sa bawat ngiti niya nag-iiba na ang aking paning
