MY LAST LOVE (SPG R18)

CHAPTER 22

(HAPPY NEW YEAR!!!)

At sa wakas ay naayos ko na ang aking mga dapat ayusin dito sa France at handa na akong umuwi sa Pilipinas. Nasa opisina ako at inilalagay ko na ang mga gamit ko sa kahon ng bigla ko namang matabig ang litrato namin ni Mazer na nakapatong sa gilid ng aking lamesa. Pinulot koi to sa sahig at nakitang basag na basag ito. Hindi ko maintindihan pero bigla akong kinabahan, ipinagkibit balikat ko na lamang ito at pinagpatuloy ang aking ginagawa. Pumasok naman si Leslie sa aking opisina na may dalang isang bouquet ng bulaklak.

“Para kanino ‘yan Leslie? Don’t tell me may manliligaw ka na?” wika ko nang ilapag niya ang bulaklak sa aking lamesa.

“Baliw! Hindi akin ‘yan. Para sa’yo ‘yan”

“Para sa’kin? Kanino naman galing?”

“E ‘di kanino pa, kay Wilfred.” Tinignan ko naman ang mga bulaklak at binalingan si Leslie na ngayo’y nakaupo sa aking harapan. Kinuha ko ang bulaklak at nakitang may maliit na sobre na nakalagay doon. Binasa ko naman ang nakasulat.

Take care Kristine, I’m gonna miss you. You are the most special girl that I met. And I’m always here when you need a friend and someone to talk to. Love lots, Wilfred Carmeletti.

Pagkatapos kong basahin iyon ay muli kong ibinaba ang bulaklak at napaupo na lang sa aking upuan at malungkot na tinitigan ang mga bulaklak. Naging mabait sa akin si Wilfred at kita ko naman kung paano niya ako tratuhin kahit na alam niyang wala akong pagtingin sa kan’ya at parati kong sinasabi na hindi pa ako handang magmahal muli dahil tanging si Mazer lang ang laman ng aking puso’t isipan.

“O ano girl parang bigla ka yata naguilty diyan? Si papa Wilfred na ba ang pipiliin mo?” Sinamaan ko naman ng tingin si Leslie at pagkuwa’y inirapan siya. “Joke lang Kristine! ito naman hindi mabiro”

“Kaibigan lang talaga Les ang turing ko sa kan’ya kahit na hindi pa kami magkabalikan ni Mazer, baka nga magmadre na lang ako if ever”

“Hoy gaga ka talaga! Sayang naman ang ganda mo kung ganoon.” Nangingiti na lang ako sa kaniyang tinuran at umikot naman ako mula sa aking lamesa para daluhan siya. Niyakap ko siya mula sa kaniyang likuran habang siya nama’y nakaupo.

“Thank you so much Les. Dahil kahit papaano ay naiintindihan mo ang pagiging martir ko. Pinakinggan mo pa rin ako kahit na rinding-rindi ka na.” Pinalo naman niya ng mahina ang kamay ko. Tumayo siya at hinarap naman ako.

“Kristine hindi lang ako basta manager mo lang, kun’di kaibigan mo rin ako. Alam mo naman na always supportive ako sa’yo kahit na sa kagagahan mo. Basta ayoko lang na makikita ka ulit na iiyak dahil sa kan’ya, dahil kung hindi mawawalan siya ng kaligayahan”

“Sobra ka naman! Bakit iyon pa?”

“Ay sorry naman, ikaw din pala mawawalan,” natatawa niyang wika sa akin.

Maaga akong umuwi sa aking penthouse bitbit ang mga gamit galing sa aking opisina. Saktong pagkapasok ko ay bigla namang tumunog ang aking telepono. Kinuha ko naman ito mula sa bulsa ng aking pantalon at nakitang si Mazer ang tumatawag. Nagtaka naman ako at tinignan ang orasan gabi na rito sa France at madaling araw naman sa Pilipinas. Pinindot ko naman ang answer button, ngunit hindi pa ako nakakapagsalita ay naririnig ko na ang boses ni Macelyn at ganoon din si Marco. Napataas na lang bigla ang kilay ko nang magsalita si Mazer na wari ko’y lasing ito base na rin sa kaniyang pananalita.

“Call my sweety Mace! I want to talk to her!” sigaw niya kay Macelyn.

“Ito na nga kuya tinatawagan ko na siya, ang kulit mo naman eh!”

“I told her not to wear that kind of s**t! Tapos bakit ang sweet nila ng kumag na ‘yon?! That small d**k!” napatapik na lang ako sa aking noo at malakas na bumuntong hininga.

Iyon pala ang dahilan kung bakit naglasing si Mazer. Lumabas na pala ang picture naming dalawa ni Wilfred na naka-bikini ako. I never told him that I am wearing a bikini. Sinabi ko lang sa kan’ya na sexy clothes na hindi naman kita ang buong katawan ko kaya pumayag na rin siya dahil kapag sinabi ko sa kan’ya ‘yon ay malamang hindi matuloy ang project at baka makasuhan pa ako rito sa France.

“Hello Mace?”

“Oh hi Tin. I’m sorry if I disturbed you. Si kuya kasi he wants to talk to you. Nandito nga siya ngayon sa bahay eh”

“What happened to him?”

“Dumeretso rito sa bahay at lasing na lasing. Nakita na niya kasi ‘yong picture mo together with Wilfred. Infairness Tin ang guwapo pala niya ‘no?”

“Anong guwapo? He’s not!” narinig kong pagprotesta ng asawa niyang si Marco. Gusto kong matawa dahil pati silang dalawa ni Macelyn ay nagdidiskusyunan.

“Mace I want to see her right now. Hatid niyo ‘ko sa airport babalik na ‘ko ng France.” Mahinang wika ni Mazer pero narinig ko ang bawat katagang sinabi niya.

“Kuya hindi puwede ano ka ba! Tapusin mo muna mga naiwan mong trabaho bago mo siya puntahan!” singhal ni Macelyn sa kuya niya. “Pasensya ka na kay kuya ha Tin? Namimiss ka na kasi niya kaya ganiyan siya. Aasikasuhin ko muna siya Tin ha? I’m gonna call you tomorrow okay?”

“Okay Mace salamat ha? At pakisabi rin kay Mazer na miss na miss ko na rin siya”

“Alright Tin sasabihin ko sa kan’ya ‘yan. You take care okay?”

“You too Mace.” Pagkatapos naming mag-usap ay naupo muna ako sa sofa at bigla na lamang akong naluha. Nararamdaman ko sa kan’ya kung gaano niya ako ka-miss at ganoon din naman ako.

“Magkikita na tayo bukas my heart,” bulong ko sa aking sarili.

Maaga naman akong pumunta sa airport at hinatid naman ako ni Leslie. Maiiwan muna siya rito sa France para asikasuhin ang iba pang mga bagay bago sumunod sa akin sa Pilipinas.

“Hoy Kristine tawagan mo ‘ko kapag nandoon ka na ha? Baka naman kalimutan mo na ‘ko pagkakita mo pa lang sa my heart mo?” may pagtatampong wika niya.

“Hindi ah! Pagkalapag pa lang ng eroplano tatawagan kita kaagad,” natatawa kong wika sa kan’ya.

“O siya sige na baka maiwan ka pa ng eroplano at hindi mo pa makita ang iyong irog,” nailing na lang ako dahil sa mga biro ni Leslie. Tuwa at excitement naman ang nararamdaman ko ngayon dahil sa wakas ay tuluyan ko ng makakasama si Mazer at hinding-hindi na siya iiwan pa. Dito ko na ipagpapatuloy ang aking trabaho, tutal ay may naipon na akong sapat na halaga para makapagtayo ng sarili kong opisina.

At nang makarating na ako sa Pilipinas ay kaagad kong tinawagan si Leslie tulad ng sabi ko sa kan’ya. Mahaba-haba rin ang binyahe ko at alas sais na ng gabi rito. Naisipan ko namang tawagan si Macelyn para tanungin kung nakauwi na si Mazer sa bahay niya.

“Hi Mace! Tatanong ko lang sana kung nakauwi na si kuya mo sa bahay niya?”

“Oh hi Tin! I don’t know if nandoon na siya kasi minsan late na siya umuuwi dahil tambak ang trabaho niya eh.

“Ah ganoon ba?”

“Why don’t you try to call him?” Hindi ko muna sasabihin kay Macelyn na naririto na ako sa Pilipinas dahil maging sila ay gusto kong sorpresahin.

“Sige tatawagan ko na lang siya.” Pagkatapos naming mag-usap ni Macelyn ay nagpasya akong sa bahay na lang niya ako tumuloy dahil baka naroroon na rin siya.

At nang makarating na ako sa kaniyang bahay ay si Nana Lumen ang nagbukas ng gate at gulat na gulat siya ng makita ako. Niyakap naman niya kaagad ako ng mahigpit at tuwang-tuwa ng makita ako. Namiss ko rin ang mga yakap ni Nana Lumen dahil itinuring ko na rin siyang pangalawang magulang ko.

“Kumusta na po kayo Nana Lumen?” wika ko habang nakaakbay sa kan’ya at papasok naman kami sa loob ng bahay.

“Ayos naman ako hija huwag mo akong alalahanin. Ikaw Kristine kumusta ka na? alam ba ni Mazer na uuwi ka ngayon?”

“Hindi po Nana Lumen, gusto ko po kasi siyang sorpresahin eh,” nakangiti kong wika sa kaniya.

“Talaga hija?! Naku matutuwa niyan si Mazer kapag nakita ka niya.” Halata naman sa itsura ni Nana Lumen ang galak ng sabihin ko iyon sa kan’ya at lalo na ang plano kong manatili rito sa Pilipinas at hindi na aalis pa.

Naging mahaba rin ang kuwentuhan namin ni Nana Lumen at hindi pa rin umuuwi si Mazer. Nagpasya naman akong pumunta sa kaniyang kuwarto para ilagay ang aking mga maleta.

Pagkabukas ko naman ng kaniyang kuwarto ay bumungad kaagad sa akin ang isang painting ko sa may ulunan ng kaniyang kama. Dahan-dahan akong lumapit doon at pinagmasdan ang painting. Siya ang kumuha ng picture na ‘yon noong nasa tabing dagat kami at hindi ko alam na pinapaint niya pala ang aking larawan.

Bago ako mahiga ay naglinis muna ako ng aking katawan habang hinihintay si Mazer, ngunit natapos na ako lahat-lahat ay hindi pa rin siya umuuwi. Tinignan ko ang orasan niya sa side table at alas diyes na ng gabi.

Dahil sa paghihintay sa kan’ya ay hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako dahil na rin sa pagod at haba ng binyahe ko. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakakatulog nang maramdaman ko naman na parang may humahalik sa aking balikat. Hindi ako dumilat dahil baka nananaginip lang ako. Ngunit nang hawakan naman niya ang aking kaliwang dibdib ay doon na lang ako napabalikwas ng higa at tinakpan ko ang aking katawan.

Nakasuot lang kasi ako ng manipis na sando at maikling short para kumportable ako sa aking pagtulog. Medyo madilim sa kuwarto kaya hindi ko makita ang kaniyang mukha. Mabilis ko namang binuksan ang lamp shade at doon ko napagtanto kung sino ito.

“Hey sweety it’s me.” Nanlaki ang mga mata ko at napayakap na lang bigla sa kan’ya. Mahigpit ko siyang niyakap dahil sobra ko talaga siyang namiss.

May mga oras pa nga na umiiyak ako sa gabi dahil gustong-gusto ko na siyang makita at mayakap. At ngayong magkasama na kami ay parati ko na siyang mayayakap gabi-gabi at mahahalikan. Ewan ko ba, pero hindi naman ako ganito sa kaniya noon. Siguro ay sobra lang talaga ang pagka-miss ko sa kaniya.

“I miss you soo much my heart,” bulong ko sa kan’ya. Humiwalay naman siya ng pagkakayakap sa akin at tinitigan ako.

“Why you didn’t tell me na uuwi ka rito? Sana nasundo kita”

“I want to surprise you that’s why”

“How about your work?”

“I quit,” walang paligoy-ligoy kong saad sa kan’ya.

“W-what? But why? Paano ‘yong kontrata mo sa kanila?”

“You don’t have to worry kasi naasikaso ko na ‘yon. Mas importante ka kaysa sa lahat”

“You give-up your work because of me,” malungkot niyang wika sa akin. Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at hinalikan siya ng mabilis.

“Dito ko na ipagpapatuloy ang trabaho ko kasama ka. May sapat naman akong ipon para magtayo ng sarili kong negosyo. Ayaw mo ba?”

“Syempre sweety gusto ko. Ikaw lang ang inaalala ko”

“I want to be with you Mazer kaya mas pinili kita kaysa sa trabaho ko.” Pagkasabi kong iyon ay muli niya akong niyakap.

“Let’s make a baby,” bulong niya sa’kin habang nakayakap pa rin. Kumalas naman ako ng pagkakayakap sa kan’ya at ako na ang unang humalik sa kaniya. Hindi ko tinigilan ang kaniyang mga labi at ilang sandali pa ay masuyo naman niya akong inihiga. Bago pa siya pumatong sa akin ay tinanggal niya muna isa-isa kaniyang mga suot. Tumambad naman kaagad sa akin ang kaniyang malaking alaga na kanina pa galit na galit at handang sakmalin ang aking perlas.

Nagsimula na siyang pumatong sa akin at muli akong hinalikan. Bumaba pa ang kaniyang mga halik sa aking leeg patungo sa dalawang malulusog kong dibdib. Siya na ang nagtanggal ng suot kong sando at kasunod naman ang aking bra. Salitan niya itong sinipsip at ang isa niyang kamay ay humihimas sa aking ibaba.

“Ooooh! f**k Mazer eat me please!” hinihingal kong wika sa kaniya.

“You’re too fast sweety, nag-eenjoy pa ‘ko rito sa dalawang bundok mo eh. Dahil kapag nabuntis ka na hindi na ‘ko makakasuso sa’yo kasi may gatas na. Napamaang naman ako sa kaniyang sinabi dahil seryoso talaga siyang bubuntisin na niya ako.

Muli niyang pinagdiskitahan ang dalawang dibdib ko, matagal at may halong panggigigil niya itong sinisipsip. At nang magsawa na siya ay hinubad na niya ang natitira kong saplot. Pinagparte niya ang aking mga hita at doon ay sinimulan na niyang kainin ang aking hiyas.

Masarap,nakakakiliti ang ginagawa niyang iyon sa akin na mas lalong nagpapabaliw sa’kin. Panay liyad ko naman at hindi malaman kung saan ibabaling ang aking ulo. Mahigpit naman akong napapahawak sa aking unan at malalakas ang aking pag-ungol.

“Aaaah! s**t Mazer you’re so fucki’n good! Yeah that’s right my heart!” malakas kong ungol. Maya-maya pa ay ipinasok niya ang dalawa niyang daliri sa aking butas habang sinisipsip naman niya ang aking c**t.

“f**k you’re so sweet Kristine!” Naramdaman ko pang dinilaan niya pataas ang aking hiyas dahil tumutulo na ang aking katas. Ganoon talaga siya kapag nagsesex kami walang sayang sa kan’ya.

Pumatong na siya sa akin at sinumulan na niyang itutok ang kaniyang kahabaan at mahigpit akong napakapit sa kaniyang braso. Nang makapasok na siya ay dahan-dahan muna siyang umulos at pabilis na rin ito nang pabilis. Halos dumadagundong naman ang buong kuwarto niya dahil sa lakas ng pagkakabayo niya at dahil na rin sa salitan naming ungol.

“Aaaah! Oooh! Uuuurgh!” Sa bawat pag-ulos niya sa akin ay mas lalo kong nilalakasan ang aking pag-ungol dahil sa sarap na pinapalasap niya sa akin. Ipinikit ko pa ang aking mga mata nang maramdaman ang mariing pagkagat niya sa aking leeg habang patuloy pa rin siyang bumabayo sa aking ibabaw.

Minasahe niyang maigi ang isa kong dibdib kaya mas lalo pang napalakas ang aking ungol. Parang mababaliw na ako sa aking nararamdaman at salitan ang aming pag-ungol na tanging iyon lamang ang aming naririnig maliban sa paghampas ng kama sa pader sanhi ng kaniyang matinding pagbayo.

“f**k Kristine ang sarap s**t!” ungol naman niya.

“I think I’m going to c*m my heart!”

“Hold on sweety malapit na!” mas lalo niya pang binilisan ang kaniyang pagbayo kaya naman nakakalmot ko na ang likod niya dahil sa lakas ng kaniyang pag-ulos sa akin. Maya-maya pa ay huminto na siya hudyat na nilabasan na siya at pabagsak namang humiga sa aking ibabaw. Pareho naman kaming pawisan at hingal na hingal pagkatapos ang madugo naming digmaan.

“Sana magbunga na sweety ang tinanim ko sa’yo, I want to have a child,” hinihingal niya pang wika sa akin.

“Me too Mazer”

“Aaraw-arawin kita para lang magbunga ang pawis ko at ang dagta na lumabas sa’kin.” Muntikan na akong matawa dahil sa mga pinagsasabi niya. Kung ano man ang gusto ni Mazer ay handa kong ibigay ‘yon sa kan’ya.