His Broken Pieces

Chapter 8

The annual grand ball for the celebreties is one week away from now. Lahat ng mga staff na involve sa pag-aayos ng naturang pagtitipon ay walang pahinga sa kanilang trabaho. They had to make sure that the event will be a blast, and that there will no mistake.

The marketing team was in-charge for the event. Ito na rin ang nag-hire ng ng event's organizer para mayroon silang kasama sa paghahanda. Mr. Samaniego wanted to make sure that this event will be the biggest for this year, aside, of course, for the company’s anniversary.

Sa loob ng isang linggo ay sa marketing department na na-assign si Bree para sa kaniyang porbation. After the incident with Amy, she was automatically transferred to the twentieth floor where the marketing department was located.

Maging madali lang para kay Bree na mag-adjust sa bagong department na kinaroroonan niya. Friendly naman ang mga kasama niya, lalo na ang kanilang department head na si sir Renz. May iba naman na hindi natuwa sa paglipat niya. Bree could feel that. Parang tinataasan siya nito ng kilay, lalo na si Amber na pakiramdam niya ay may gusto kay sir Renz.

The event will be held here in the diamond building’s convention hall. Hindi raw kasi pumayag si sir Jax na sa isang pretihiyosong hotel gaganapin ang event. He wanted it to be held here to gain local and international praises. Gusto ni Jax na ma-feature ang diamond building.

“Bree, tinawagan mo na ba ang mag-a-arrange ng mga bulalak? They should be by now. Kailangan na ma-arrange ang mga flowers para hindi tayo magagahol sa oras. We still need to check on the caterers.” Paalala iyon ng kasamahan ni Bree na si Maila.

Kaunti na lang at matatapos na ang pag-decorate ng convention hall. Mr. Samaniego made it clear that the marketing department should their efforts in this event. Sinabi nito na kailangan hindi nila iaasa sa event’s organizer ang lahat ng gagawin.

Kaya naman lahat ng nasa team ay tutok sa kanilang trabaho. They couldn’t afford to have room for mistakes. Sila ang mananagot kay Mr. Samaniego, at kapag nagalit iyon dahil may palpak sa trabaho nila, alam na nilang lahat kung saan sila pupulutin kapag nagkataon.

Mula sa pagsusulat sa papel ay nag-angat ng tingin si Bree sa nagsasalita sa harap niya.

Bree was sitting on the floor, she reviewing a list. Iyon ang listahan ng mga guests na naimbetahan para sa grand ball. Ni-re-review niya iyon para malaman kung naipadala na ba lahat ng imbetasyon para sa mga guests, lalo na iyong mga malalaking tao sa lipunan.

“Ah, iyon. Tinawagan ko na kanina. Naghahanda na sila para maipadala na nila ang mga bulalak. They should be here any minute now. Sinigurado na rin na hindi tayo kukulangin ng oras.” Bree smiled at her.

Tumango si Maila. Walang kanigit-ngiti ang mukha nito. She's an old maid, and not one soul in the department wanted to cross her. Masyado kasi itong strikto pagdating sa trabaho. Pero alam naman ni Bree na mabait ito, hindi nga lang ganoon ka palakaibigan ang babae.

Tumingin ito sa relo na nasa pulso nito.

“Kunin mo pala iyon snacks na pina-deliver ko.” Utos nito kay Bree. Bumaling ito sa mga kasamahan niyang abala rin sa kanilang mga ginagawa. “Let’s take a break first. Thirty minutes.”

“Sige po, miss Maila. Bababa po ako.”

Tinuro ni miss Maila ang isang kasama nilang lalaki, si Jandro.

“Jandro, tulungan mo si Bree sa snacks. Nasa baba na iyon. Huwag kang puro pa-cute diyan.”

Napakamot na lamang sa noo si Jandro pero ngumisi lang ito kay miss Maila. Hindi kasi lingid sa kalamanan ng kanilang team ang pagkagusto ni Jandro kay miss Maila. Hayagan nitong sinasabi sa dalaga na malaki ang pagkakagusto nito kay Maila at handa na itong magpakasala sa dalaga ano mang oras.

Si Jandro lang ang may lakas ng loob na magbiro kay miss Maila sa team nito. Kaya naman palaging nakakantiyawan ang dalaga. Ito lang din ang may lakas ng loob ng hindi tawagin ng miss o ma’am si Maila. Hindi raw kasi nito kayang tawagin ng ganoon ang dalaga dahil parang hindi close ang dating niyon para sa binata.

“Bakit hindi na lang tayong dalawa ang pupunta sa baba, Maila?” Nakangisi nitong sigaw, kaya naman nagtawanan ang iba nilang kasamahan. Ang iba nagsigawan.

Maila just glared at the man. Hindi nito pinansin ang sinabi ni Jandro, at tinalikuran lang sila nito at nagtungo palabas ng hall.

Hindi maiwasan ni Bree na mapangiti. She likes it here in the marketing department. Marami kasi sila dito at maganda ang pakikitungo ng marami sa kaniya. Noong assitant secretary pa kasi siya ni sir Jax ay palagi lamang siya nitong pinagagalitan. Though, she missed Chelle’s company, she likes being surrounded by many workmates.

Siguro kapag tapos na ang probation niya ay papakiusapan niya si miss Cindy na dito na lang talaga siya ilagay, siguro naman ay gusto iyon ni sir Jax dahil wala ng magpapasakit sa ulo nito.

Medyo nakapagpahinga rin si Bree sa mga masasamang tingin ni sir Jax tuwing pinapagalitan siya nito.

“Bree, baby, let’s go get those food. Gutom na gutom ako kakatitig kay Maila simula pa kanina.” Nilapitan siya ni Jandro.

Natawa na lamang si Bree sa mga sinasabi nito. Jnadro is one sweet soul. Guwapo din ang binata at matipuno. Mas bata ito ng limang taon kay miss Maila pero hindi iyon naging hadlang para magkagusto ito sa dalaga. Maila is one very good-looking woman. She's thrity-five years lod, but she still looks hot. Maganda rin ang hubog ng katawan nito kaya marami sa team nila ang may lihim gusto kay Maila. Hindi nga lang makaporma dahil sa pagiging strikta nito, talaga si Jandro lang ang may lakas ng loob ng magpahayag.

“Ang sama ng tingin ni miss Maila palagi sa’yo, Jandro,” natatawang pahayag ni Bree. They rode the elevetor.

Itinaas ni Jandro ang dalawang braso at nilagay iyon sa likod na ulo nito habang nakasandal sa pader ng eleveator.

Ngumisi ito kay Bree at napailing. “Masama lang ang tingin niya sa akin, pero sigurado akong kinikilig iyon. Nagmamatigas lang.”

Nagtulungan ang dalawa sa pagdala ng pagkain paakyat sa ika-20 na palapag.

“Kaya mo? Gusto mo ako na magdala niyang iba?”

Umiling si Bree at ngumiti kay Jandro. “Kaya ko, ano ka ba. Ang gaan-gaan lang naman nito. Kapag nakita nilang halos dala mo lahat baka sabihin inaalila kita.”

Malakas na humalakahak si Jandro. Minsan ay napapaisip si Bree kung saan kinukuha ni Jandro ang lakas ng loob at angas nito. He was in the company for only three years, pero kung makaasta kasi ito, parang gamay na gamay na nito ang pasikot-sikot ng isang malaking kompanya. Sa katunayan nga ay arami siyang natutunan dito sa loob ng isang linggo pamamalagi sa marketing delartment. Isa siguro na factor kung bakit hindi ito napapagalitan kahit na nakahangin nito dahil alam ng department head nila na malaki ang maitutulong ni Jandro sa kompanya.

“Nah, they wouldn’t dare.” Kumindat ito kay Bree.

They all took a thirty minutes break. Maingay silang kumakain habang naghihintay matapos ang break nila.

“Alam niyo bang itong si Bree, ang daming nagkakagusto sa department natin. Kakaiba talaga ang kamandag mo, girl kahit na si sir Renz ay nagpapakita ng interes sa’yo.”

Namula ang mukha ni Bree sa sinabi ng kasamahan niyang si Olga. Isa ito sa mga naging kaibigan niya sa marketing. Mabait ito ay palaging nakangiti.

“Hindi naman, mabait lang talaga si sir Renz, at saka ano ba kayo, nakakahiya, baka marinig niya.”

“Nako, pa-humble pa ang isang ito. Halata kaya na maraming nagkakagusto sa’yo sa department iyong mga mata nga nila, ang sarap tanggalin.”

They all laughed at Olga’s comment. Thrity minutes later, they were all back to working their ass out for the event. Naging abala ang lahat sa kani-kanilang ginagawa. Bree tried to help in every way that she could. Wala kasi siyang designation sa team kasi bago lang siya nakapasok. Ang ginagawa niya ay ang pagtulong sa kahit na ano, sa pagbubuhat ng mga boxes, sa pagiging runner at minsan pa nga siya na nauutusan na maglinis.

Pero sa lahat ng iyon ay wala siyang reklamo. Nagpapasalamat pa talaga siya dahil pakiramdam niya ay mas may silbi siya dito kaysa doon noong assistant secretary pa lamang siya ni Mr. Samaniego, palaging palpak ang trabaho niya doon, at kahit nga hindi siya palpak ay palagi siya nitong napupuna sa pagiging ineffiecient.

“Bree, nasa baba na raw ang mga bulalak. Puwede bang tulungan mo ang mga iyon sa pag-akyat ng mga bulalak. Tingnan mo na rin ang pag-handle nila. Ang mamahal ng mga bulalak na iyon, bawal iyon ma-damage at paniguradong pagagalitan tayo ni miss Cindy. Mas nakakatakot ang isang iyon kaysa kay miss Maila.

Mabilis na tumalima si Bree at nagmamadaling bumama. She understands that they lack staffs. Sobrang abala na ng lahat.

Tumulong na rin si Bree sa pagdala ng mga bulalak.

“Tutulongan ko na kayo para mas magiging madali ang lahat. Kailangan kasi matapos na malagay ang lahat ng ito bago mag alas-singko ng hapon.” Paliwanang ni Bree.

“Sigurado po kayo, miss? Mabibigat ang mga iyan, baga hindi mo kaya.”

Gusto mapakamot ni Bree sa ulo niya. Kanina niya pa naririnig ang salitang baka hindi niya kaya. Ano kaya ang tingin ng mga lalaking ito sa kaniya? Ang simple-simple lang nga mga trabaho na iyon, bakit kaya sila ganoon?

Siguro dahil sa height niya? Hindi naman kasi siya ganoon kaliit. Kahit papaano ay tumungtong naman siya ng limang talampakan, matangkad na iyon para kay Bree.

“Hindi po, kaya ko po dalhin iyan, mukha lang akong maliit pero malakas po ako.” Ngumiti ng malaki si Bree bago kinuha ang mga bulalak para dalhin sa itaas.

“Bree!” Napalingon si Bree ng may tumawag sa pangalan niya.

Si sir Renz, ang kanilang department head. Nagmamadali itong nilapitan si Bree at nakaukit sa mukha nito ang pagtataka.

“Good morning, sir Renz.”

“Bakit ikaw ang nagbubuhat ng mga iyan?” Nagtataka nitong tanong, hindi maikakaila sa mukha nito ang pagkadisgusto sa nakikita.

“Tinutulungan ko po silang magdala ng mga ito sa itaas para mapadali ang trabaho. Huwag po kayong mag-alala, sir Renz kaya ko pong dalhin ang mga ito.”

“Here, let me help you. Ang liit-liit mo tapos nagbubuhat ka nga mga ito.”

Ngumiti ng matipis si Bree. Mabait lang talaga si sir Renz, ganito naman kasi siya sa lahat. Iyong si Olga lang talaga ang may maduming isip kaya kung ano-ano ang sinasabi sa kabaitan ni sir Renz.

“Maraming salamat po, sri Renz.”

Sabay na pumasok ang dalawa sa elevator. Renz galnced down at Bree and smiled.

Guwapo naman ang department head nila kahit na medyo may edad na ito. He's already forty years old and still a bachelor. Mabait itong department head, hindi ito nagagalit kapag may nagkamali sa team nila, sinasabihan lang nito na huwag na uulitin ang pagkakamali at dapat matuto ito. He will just fix the mistake made by his team.

Isa ito sa gustong-gusto ni Bree sa department na ito, mabait ang head.

She can’t help but compare sir Renz to Mr. Samaniego. Sa loob ng tatlong buwan bilang assistant secretary nito ay hindi na mabilang ni Bree kung ilang beses siya nitong pinagalitan, minsan pa nga ay nasasabihan siya nito ng mga masasakit na salita. But Bree shrugged all those hurtful words, ang iniisip niya ay kailangan niya ng pera. Hindi pwedeng hindi siya makatapos sa pag-aaral dahil kaunti na lang ay makakatapos na siya.

“Yes, mom. I'll have it delivered there, don’t worry. And don’t forget about the ball tomorrow. Please, tell Tyler to go.”

Pagkatapos magpaalam ni Jax sa ina ay ibinaba na nito ang tawag.

he closed his eyes as he leaned back into his swivel chair. Masakit ang mata at ulo niya at wala siyang gana magtrabaho nitong mga nakaraang araw. He was always irritated for no reason at all. He can’t concentrate on his work. Kahit na ano ang gawin niya ay pakiramdam niya ay mayroong kulang, pero hindi niya alam kung ano iyon.

His annoyance double because he had to do more work for the upcoming annual grand ball of the company. Kasunod ng pagtitipon na iyon ay susunod ang anniversary ng kompanya at alam niyang gaano karaming trabaho ang naghihintay sa kaniya.

He let out a frustrated groan and reached out for his phone. He needs to release some steam. Siguro kapag ginawa niya iyon ay makaka-focus na siya sa trabaho. He scrolled into the list of his booty call. He mostly knew these women since college, and some of them were his f**k buddies before he married Kath.

He was about to call Janine, one of his old f**k buddies who’s always available for him. But when he recalled what happened last night, he cursed loudly.

“Damn that woman!” Gustong magwala ni Jax.

What happened last night was a pure disaster. He was with Erika, a woman he met at Spartan last night. She’s Andrei’s second-cousin. They were in the VIP room on the thrid floor of Spartan. He wanted to get laid desperately. Simula kasi noong nangyari isang linggo na ang nakalipas ay hindi na siya nagtangkang makipagtalik muli. A part of him didn’t want to do ito again because he felt guilty of his wife. Pero ang sabi ni Trish sa kaniya a patuloy siyang malulubog kapag hinayaan niyang ang sarili na mag-isip ng ganoon.

So, once again, he tried to have s*x with someone. At sana hindi na lamang niya ginawa iyon. Dahil kahit na ano ang gawin niya ay ayaw tumayo ng p*********i niya. Erika had been sucking him for almost an hour, but his stupid manhood wouldn’t coooperate. And to make it worst, Erika got mad at him and called him names like gay and impotent.

Halos mamatay kakatawa ang mga kaibigan niya dahil sinabi ni Erika ang nangyari nang bumaba ito. Hiyang-hiya siya nangyari. Naging paksa siya ng mga kaibigan niya. They forced him to talk and give them reason why that happened.

SI Sebastian ay hindi naniniwala na walang babaeng involve. Because he experienced that kind of s**t. May gustong-gusto itong babae, na hindi naman nito pinangalanan,. Sebastian relayed the story of the uncooperative little piece of s**t. Kagaya niya ay hindi rin ito tinigasan.

Ibinaba ni Jax ang cellphone at hindi na itinuloy ang pagtawag. No, he wouldn’t go the same shameful events again.

Jax thoughts were interrupted with a silent knock. Tumikhim siya at umayos ng upo. He continued scanning the files that needs his review and sign.

Pumasok si Chelle na may dalang mga panibagong mga papeles.

“Sir, ito po iyong mga papel na kailangan ng pirma niyo galing kay sir Chris.” Inilapag nito ang mga papeles sa mesa ni Jax.

Akmang lalabas na sana si Chelle nang biglang magsalita si Jax.

“Is miss Ocampo still in the marketing department? She didn’t resign?”

Nabigla si Chelle sa tanong ng kaniyang boss. Hindi niya inasahan ang tanong na iyon mula kay sir Jax. Ngayon ay talagang naniniwala na si Chelle na parang may something talaga itong si sir Jax sa kaibigang si Bree. Ito na ikalawang beses na nagtanong ang amo nila tungkol kay Bree.

Hindi naman kasi ugali nito na magtanong tungkol sa mga empleyado nito maliban na lamang iyong mga may matataas na posisyon.

Kaagad na binawi ni Chelle ang pagkabigla at ngumiti ng matipid sa amo. “Nandoon pa po si miss Ocampo, Mr. Samaniego. Mukhang nagiging kasundo niya ang mga nasa marketing department.”

Jackson wanted to punch himself for that act.

“Gago,” He cursed himself.

Sa loob ng isang linggong wala si Bree sa opisina niya ay parang nagiging tahimik na ito at pakiramdam ni JAx ay may kulang. He would to think now that Bree casted a spell on him. Ngayong hindi niya ito nakikita ay parang hinahanap niya ang presensya nito. Gusto niyang pagalitan ulit ito.

Napailing na lamang si Jax at nagpatuloy na lamang sa trabaho niya. Hindi na niya kilala ang sarili. No matter how much he wanted to get that woman out of his mind, he just can’t bring himself to do it.

Pagkaraan ng isang oras ay mahinang napamura si Jax.

He stood up and stormed out of his office. Kailangan niya pala tingnan ang events hall para masigurado niyang maayos na ang lahat. Bukas na gaganapin ang annual grand ball at dapat nakahanda ang ang lahat ngayong araw.

Sisilip lang siya para malaman ang progress. Though he trusted Cindy to do her job in supervising the team, kailangan niya pa rin itong tingnan. He should be hands-on to thid event.

“Sir, should I ready the car?”

Rex stood right outside his office.

Jax waved his hand and dismissed Rex. “I’ll be just downstairs.”

Minutes later, Jax stood at the entrance of the convention hall. Everybody was frantic since they only have limited time to fix everything. Maganda ang pagkaka-ayos ng hall.

Inilibot ni Jax ang tingin sa buong hall. The team did a good job. Hindi namalayan ng mga ito na nasa loob na pala ang amo nila. Jackson just stood there as he watched the staff doing their job. Tahimik lang din siya at tiningnan ang bawat isa. His eyes were searching for someone.

No matter how much he denies, he can’t shake the feeling that he actually missed the witch. Oo, witch ang tawag niya sa babae sa isip niya dahil pakiramdam ni Jax ay pinainum siya nito ng isang potion para hindi na ito maalis sa isip niya. Though Jax knew that thing was impossible.

Hindi niya nakita si Bree.

“Where was that woman?” Ang sinabi kasi ni Cindy sa kaniya ay inilagay nito si Bree sa team na mag-aayos ng event para may trabaho ito. She's just a part-timer in the company so she shouldn’t handle jobs that involves about the business.

Pumasok ang mga kalalakihan na may dalang mga bulalak sa loob. Maybe he should go back. Mukhang maayos naman ang lahat dito. Jackson was about to leave when she heard that sweet laugh he always heard in his office. Nakakainis iyon.

Napakunot ang noon niiya nang makitang pumasok si Bree na may binubuhat na mga kahon ng bulalak, kasabay nito ang department head ng marketing team na si Renz Alcaras.

His knotted even more when he saw how Bree smiled and laugh while talking to that man. Bakas sa mukha ng dalaga na nag-e-enjoy ito sa pakikipag-usap sa lalaki. She has this sweet and bright smile plastered on her face.

Irritation bubbled inside him and he stormed out of the hall.

Mabibilis ang mga hakbang niya habang tinatahak ang daan pabalik ng kaniyang opisina. Hos brows where knotted and his face was scowling. Kitang-kita iyon ng mga empleyadong nakasalubong ni Jackson, at maging iyong mga nasa ika-30 na palapag.

Alam na kaagad ng mga empleyado na may mali sa amo nila ngayon. He exited his office with his usual nonchalant face. Ngayong bumalik na ito, mayroon na itong nakaktakot na itsura. It was like he can set the whole building on fire.

Natahimik kaagad ang lahat. Tatakot ang mga ito at baka isa sa kanila ibunton ni Mr. Samanirgo ang galit.

He slammed the door closed and slumped on the cushioned seat in the middle of his office. Pagod na ipinikit ni Jax ang mga mata.

Ano ba itong mga ginagawa niya? It was so unlikely of him. Naalala na naman niya iyonbg panaginip niya isang linggo na ang nakaraan. Thankfully, that was the only nightmare he had after that. Hindi na nasundan pa ng isa ang panaginip na iyon.

He still couldn’t fathom why Bree was there, and that she was Kath’s killer. Alam naman ni Jax na walang katutuhanan ang panaginip na iyon.

“Was he the reason why she likes being in that department? She likes the company of that man?” Inis na tinatanong ni Jax ang sarili.

Naiinis siya sa nakitang ngiti sa mga labi ni Bree.

Hindi siya makakapayag na magiging masaya ito doon. Hindi niya inilagay ang babaeng iyon doon sa department na iyon para makapagtawanan sa mga lalaki.

Renz Alcaraz. He noted the man. Matagal naman itong nagtratrabaho sa kompanya. He was already in the company when Jax assumed the office of the CEO.

He pulled his phone from his pocket and called the first woman on his list. He really needed a release.

An hour later, Caroline sashayed her way into Jax’s office. Her head is held high as if she’s the most privileged woman in the area.

Minutes later, she was moaning loudly while Jackson have her bent over his table. Hindi na nga inalis ang mga damit nila. Itinaas lang ni Jax ang suot nitong maiksing skirt and ibinaba lang nito ng kaunti ang suot na slacks.

He was f*****g her like he wanted to ripped her p***y. Marahas ang bawat ulos ni Jax, doon niya ibinuhos ang lahat ng inis at galit. Inis na hindi naman niya alam kung bakit palagi niyang nararamdaman iyon. He gripped her ass tightly while he rammed into her wetness with no reservations at all. He wanted to release all those pent-up emotions.

But then, again, for the second time around, Bree’s image appeared inside his mind as he f****d Caroline. Umigting ang mga panga ni Jax nang makita niya sa isip niya si Bree na hubad, ito ang nakatuwad sa mesa niya at ito ang binabayo niya.

Just the thought of her was enough to set Jackson’s body into fire. His whole body shivered in pleasure. Nang makita niya sa isip niya si Bree ay mas lalong naging masarap ang bawat bayo niya sa babae. He imagined how sweet her moans and screams would be.

Umikot ang mga mata ni Jax at isang malakas na ulos ang ibinigay niya sa katalik bago nanginig ang buong katawan niya sa intensidad ng pag-abot niya sa sukdulan.

He immediately discarded his used condom on the trash and also discarded the woman. Hindi man lang nagalit ang babae nang pauwiin na ito ni Jax. And this is what he likes about Caroline, she a very willing p***y. No complaints and dramas.

Hinihingal na napaupo si Jax sa swivel chair niya. He pulled out a cigarrette from his stash and lit it. Ilang beses siyang humithit ng usok bago iyon ibinuga.

No. That was useless. Hindi man lang nabawasan ang tensyon ng isip niya. Kung may nangyari man, iyon ay mas lalong lang iyon nadagdagan.

Napatitig siya sa kisame ng kaniyang opisina. He was really confused. Wala din siyang mapagsabihan sa kaniyang mga problema ngayon.

Can he trust his friends and tell them the truth?

Of course, he can certainly trust them but he will be subjected to intense interrogation with a lot of teasing. Lalong-lalo na iyong si Andrei na wala na yata ibang iniisip kung hindi ang mang-asar.

He can also tell this to Trisha. Since she’s his doctor, he can relay everything to her. Maybe ha can also ask for some advice and get her opinion.

Jackson decided to talk to Trisha after the annual ball. Marami pa siyabg dapat na tapusin na trabaho ngayon.

Jackson pulled his pants and continued working.

Words travelled fast. Kaagad nakarating sa tainga ni Bree na may bumisita na babae kay sir Jax. Ibang babae, at hindi si Elise Trinidad.ang nakasanayan niya ay si Elise lang ang palaging pumupunta sa opisina ng amo.

Hearing that there was another woman made Bree wonder if Mr. Samaniego discarded her already.

Naawa siya sa mga babaeng patay na patay sa amo niya. Ang sama ng ugali ng lalaking iyon at walang halaga ang mga babae para kay Jackson Samaniego. It should not be Bree’s concern anymore, but she can’t help but feel irritated.

Ang balita kasi, umalis raw na paika-ika ang babaeng iyon pagkatapos bumisita sa opisina ng amo nila. She shivered at the thought that Jackson had taken that woman in a very unconventional and harsh way.

Medyo nakakahiya iyon kung ganoon. Dumating na maayos ang babae, pero umalis na may iniindang sakit.

“Pero taas noo pa rin daw na umalis iyong babae. Kilala ko iyon si si Caroline Suarez iyon, isang sikat na modelo. May inosenteng imahe iyon sa mga commercials niya. Hindi ako makapaniwala na ganoon pala ang babaeng iyon.”

“Nako, malilintikan talaga tayo ni miss Cindy nito. Sa halip na nagtatrabaho tayo ay tsismis ang inatupag natin. Magsitrabaho ng mga tayo.”

“Ang arte talaga nitong si Lexi. Hot issue kasi ito kaya hindi dapat pinapalamapas!” sagot ni Olga, nakanguso pa.

Umirap lang si Lexi dito at nagmartsa palayo sa kanila.

Wala sa isip na kinuha ni Bree ang isang tangkay ng oras, hindi niya namalayan na ang tinik pala nito ang nahawakan niya.

She winced at the pain as the thorn pierced her flesh. Napailing na lamang siya at nagpaalam sa mga kasamahan. Pupunta siya ng banyo para hugasan ang sugat.

Kahit na sa banyo ay hot topic ang bagong babae. They concluded that Jackson Samaniego had already discarded the president’s daughter.

Curiosity got her. Mabilis na nag-open ng internet si Bree ang ni-search ang pangalang Caroline Suarez.

Several pictures appeared on her phone. Umawang ang bibig ni Bree nang makita kung gaano kaganda ang babaeng iyon. She has a very angelic face and a body of a porn star.

“Kaya naman pala,” she murmured. “Ang titindi din talaga ng mga babae ni sir Jax, ang gaganda.” Matangkad ang babaeng iyon at napakaganda ng hubog ng katawan. There's no doubt that she got Jackson’s attention.

Biglang nakadama ng panliliit sa sarili si Bree. Hindi niya maintindihan pero parang bigla siyang nakulangan sa height niya. Kahit kailan ay hindi naman naging issue para kay Bree ang tungkol sa pagiging petite niya. She stood five feet and two inches. Sa katunayan ay hindi naman talaga siya ganoon kaliit.

Nagbuga na lamang siya ng isang mabigat na hininga at muling tinago ang cellphone sa bulsa niya.

Nakalimutan niyang nagpunta pala siya sa banyo para hugasan ang sugat. Hindi naman malaki pero makati kasi iyon.

She turned the faucet and let the water cleansed her wound. She was confused. Hinbdi niya kasi nagustuhan ang balitang kumakalat. She felt like she hated that Caroline even though she’s not acquainted with her. Hindi nga niya kilala kaya papaanong hindi niya kaagad ito gusto?

She let out a heavy sigh and turned off the faucet.

Bree exited the washroom with a heavy heart. Bago ito sa kaniya.

“Ano ba ito?” Nagtatakang tanong ni Bree sa sarili. She disappointed, to whom and to what, Bree couldn’t answer that. Basta ang alam niya ay hindi maganda sa pandinig niya ang mga balitang kumakalap sa buong gusali.