MUNTIK na akong mapasigaw nang biglang may yumakap sa akin mula sa likod. Nakilala ko agad ang boses at ang bango ni Matthew. Hindi ko alam kung saan siya galing at bigla siyang sumulpot.
“Akala ko hindi ka na lalabas. Kanina pa ‘ko naghihintay.”
Nagtayuan ang mga balahibo ko nang dumikit sa aking tainga ang bibig ni Matthew. Boluntaryong pumikit ang mga mata ko at isinantabi ang nararamdaman kong sama ng loob.
“Kumusta? Umuwi ba kayo agad kanina ng amo mo? Kinain mo ba ‘yong binili kong muffins para sa’yo?”
Lumunok ako at hindi nakasagot. Ramdam na ramdam ko ang init at tigas ng katawan ni Matthew sa aking likuran. Humawak ako sa mga braso niya at kusang humaplos doon. Ibinubuko ako ng sarili kong katawan. Hindi ko maitanggi ang pananabik kay Matthew. Halos ihilig ko na nga ang akin
