Kakatwang hindi manlang nakuhang pumalag ni Alena sa halik ni Prinsipe Saimon. Bagkus pumipikit pa siya at ninamnam ang halik nito kahit pa nasa harapan sila ng halos lahat ng mamamayan ng kaharian.
Tila biglang nawala ang lahat ng nilalang sa paligid, biglang parang idinuduyan siya sa kalawakan at sila na lamang ang natitira sa lugar na iyon. Tinugon niya ang halik ni Prinsipe Saimon sa kanya na tila nagpapalasing sa kanyang buong pagkatao.
Maya-maya ay kusa na nitong binitiwan ang labi niya at siya naman ay napamulat. Sa pagmulat niya ng mga mata kitang-kita niya ang ekspresyon ng mukha ng mga nakasaksi sa ginawang kapangahasan ng Prinsipe.
" Inang Reyna, tuloy po ang kasal namin ni Alena hindi po sya babalik sa mundo nila. " seryosong pahayag ni Prinsipe Saimon.
Maang na napat
