“JUDE? Maam Jasmine?”
Napatingin kami ni Jude sa taong tumawag sa amin mula sa ‘di kalayuan. Nakakunot-noo at salubong ang mga kilay ni Stanley.
“Sta- Stanley!” hindi ko alam kung bakit at kung para saan na bigla akong nautal at nakaramdam ng kaba sa palagiang hindi ko mapagtantong kadahilanan ng mga abnormal na nararamdaman ng puso ko tuwing nariyan siya.
“Dude, nariyan ka pala!” kaswal na ani Jude din sa kaibigan.
Naglakad ito palapit dito sa amin nang hindi pa rin inaalis ang mga matang nakatitig sa aming dalawa ng kaibigan niya, lalo na’t matalim ang mga tinging ipinupukol niya kay Jude na para bang may nagawa itong kasalanan o ano.
“Uhm, ka- kanina ka pa ba diyan?” Wait what? What a stupid question coming from me na animo’y biglang naging lutang and deep inside natatara
