Wala ako sa aking sarili habang namamalisbis ang luha sa aking mga mata. Nakaupo ako rito sa may labas ng kubo kung saan nagsimula ang lahat para sa amin ni Farrah. Hanggang ngayon ay sariwa pa sa aking alaala kung paano ko siya nakuha. At hanggang ngayon ay napupuno pa rin ng kasiyahan ang puso ko dahil sa aking mga kamay talaga siya bumagsak.
Hindi ko alam kung ilang oras na akong ganito simula nang iwan ko sina Daddy at Mommy na nagtatalo pagkatapos nang nangyaring sagutan sa amin ni Mommy. Basta ang alam ko matagal na siguro ako rito dahil masakit na ang puso ko kakaiyak at mahapdi na ang aking mga sa mata kaluluha.
Ang babaw talaga ng luha ko sa totoo lang. Ito ang pinakaayaw ko sa aking sarili lalo na kapag ang mahal kong si Farrah na talaga ang involve.
Nasasaktan ako para sa kan
