Chapter 142

2141 Words

CHASE Pinatapon ko ang pira-pirasong katawan ni Rolando sa mga tauhan ko sa dagat para naman pakinabangan ng mga isda at pating. Sinubukan kong tawagan si Sofie, pero hindi ko pa rin siya matawagan dahil naka-off ang cellphone niya. Hinayaan ko na lang muna at hinarap ko ang mga tauhan na matagal nang miyembro ng sindikato. “Sa ngayon, wala akong balak hawakan ang pamumuno ng sindikatong ito,” panimulang sabi ko sa kanila. “Paano po kami, boss? Sino po ang mamumuno sa amin?” magkasunod na tanong sa akin ng mga kaharap ko. Pinagmamasdan ko ang grupo ng mga armadong kalalakihan na nasa harap ko bago ko sinabi sa kanila kung ano ang laman ng isipan ko. “Sa tagal ninyong miyembro ng grupong ito, wala ba kayong balak na magbagong buhay para naman mabigyan ninyo ng maayos na buhay ang iny

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD