PIKIT matang inabot ko ang cellphone na nakatungtong sa maliit na lamesitang katabi ng aking kama. In-off ko ang alarm na kanina pa tumutunog. Bumangon ako at isinandal ang aking likod sa headboard ng kama. Tinignan ko ang orasan na nakasukbit sa itaas ng pinto. Pasado alas-syete na nang umaga, mataas na rin ang sinag ng araw na tumatama sa bintana ng aking kwarto. Tahimik ang paligid at ang ingay lang ng mga sandaling iyon ay ang huni ng mga ibon na dumadapo sa nakabukas kong bintana.
Hinilot ko ang aking sintido, masakit ang aking ulo dahil madaling araw na naman akong dinalaw ng antok. Kahit hating gabi na akong nakakauwi at pagod sa trabaho ay hindi pa rin ako makakuha ng magandang tulog. Halos isang buwan na rin ang nakakalipas simula nang makita kami sa aking opisina. Hanggang ngayo
