Chapter 42 - Austin and Irene

2490 Words

Sometimes love is like a book, read and loved at first when it's new, ripped and set aside upon its due, forgotten by the many and treasured by the few. Like a book left to dust in a shelf covered by rust. WittyKimmy, Irene "Austin." Halos patakbo na ang ginagawa ko mahabol lamang siya. Hindi ko alam kung tatanggapin niya ba ang bata, pero bahala na, ang akin lang ay malaman niya at nasa sa kanya na kung pananagutan niya. "Austin!" napatigil naman ito at nilingon ako nang sigawan ko. "Ano bang kailangan mo?" halata sa boses nito ang pagkainis. "P-pwede ba kitang kausapin?" nauutal kong tanong. "Then talk," naiinis na sabi nito. Napatingin ako sa paligid, may mga iilang tao kaya siguradong maririnig nila kami. "Pwede bang, 'wag dito?" nag-aalangan man ay nakiusap ako. "Andami mo na

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD