Nakatitig lang ako ngayon sa kisame ng kwarto ko. Hindi na ako bumalik sa dining area dahil sa nakita ko. Napahawak ako sa aking dibdib nang maramdaman ko ang pagkirot nito. Sa tuwing naiisip ko ang nakita ko kanina, kung gaano kalapit si Beatrice at Sull, ay parang dinudurog ang puso ko. Nakakabigat ng pakiramdam.
Paulit-ulit sa isipan ko ang reaksyon ni Sull mula kanina nang unang beses silang magkita ni Beatrice. Ramdam kong nawala na ako sa eksena. Tuluyan ko nang hindi naramdaman ang presensya niya. Kung kailan mas kailangan ko siya sa tabi ko ay wala siya. Kung kailan kailangan ko ng paliwanag ay hindi niya mabigay-bigay.
Naikuyom ko ang kamay ko bago bumuga ng hangin at gumulong sa kama. Hindi ito ang inaasahan kong mararamdaman ko. Bago kami pumunta rito, I expected to be happy,
