Chapter Twenty Eight
KRISTINE
HINDI ako mapakali habang kumakain kami ng tanghalian sa bahay nila Macario. Kasama ko ang mga magulang ko at ang mga magulang niya. Hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin sa kanya ang bagay na nalaman ko kanikanina lang. Alam na ito ni Nanay Amy dahil nasabi ko ito sa kanya kagabi nang ipagdiwang namin sa bahay ang ika-25 kong kaarawan.
Naalala ko pa nang mapaiyak ako sa pagkukwento k okay Nanay Amy dahil sobra ko nang mahal si Macario para malayo ako sa kanya. Hindi ko rin alam kung paano ko nga ba sisimulan ang pagsasabi nito sa kanya at kung kailan ako magkakaroon ng lakas ng loob para sabihin iyon.
“Hija, ano sa tingin mo?” biglang tanong ni mama.
“Ang alin po?”wala sa sarili kong tanong.
“Hindi k aba nakikinig?” tanong ni papa.
“Ah, may
