HANGGANG PAG-UWI ko ay dala-dala ko ang sinabi ni Asher sa akin. Hindi nga ako makapag-concentrate sa tinuturo ng mga professor namin kanina. Paulit-ulit kasing tumatakbo sa isipan ko ang sinabi niya.
“Ayokong makasakit ng damdamin, Asher. Paano kung makasakit ako?” nababahala kong sabi sa kanya.
“Iyon lang ang kailangan mong gawin, Alice. May masasaktan at masasaktan ka sa kanila. Kung ayaw mong may masaktan ka huwag kang pumili pero baka nakakalimutan mo ang angkan natin na p'wedeng magmahal ng higit pa.”
Naigulo ko ang aking buhok. Hah! Ayoko maging sina kuya Ryder at Ryker, o kahit sino sa angkan namin. Pero, ayoko namang manakit, ayokong masaktan isa man sa kanila kahit sinaktan ako ng hinayupak na Foster na iyon.
Napabuntong hininga na lang ako. Nilapag ko ang bag sa sofang m
