KATATAPOS lamang ng hapunan nang matapos ang pagtulong niya sa pagliligpit, paglabas niya sa kusina nadatnan niyang nakaupo si Maven sa sala na nakaharap sa hardin, bukas ang dalawang pinto para pumasok ang sariwang hangin mula sa labas. Hindi na napansin pa ni Saddie na suot pa niya ang apron na pink saka tumabi kay Maven.
Sumulyap si Saddie sa madilim na kalangitan habang nagkikislapan ang mga bituin sa kalangitan, napakaaliwalas at tahimik ang gabing iyon. May kung anong na-miss siya ngunit hindi niya maalala kung ano iyon.
"I'm sorry sa nangyari kanina," wika ni Maven.
Hindi sumulyap si Saddie sa binata at animoy alam na alam na ni Maven kung sino ang lalapit sa kanya. Hinihintay lamang niya kung ano ang susunod na sasabihin ni Maven sa kanya.
"Hindi lang ako sanay na may tumutulon
