Kasama ko si Daddy kinabukasan na nagpunta ng presinto. Maaga kami dahil kagabi pa siya gigil na puntahan ang aligbuha niyang anak sa labas. Gusto niyang makita si Josh at sermunan ito sa mga pinaggagawa nito. Sabi ko huwag na siyang mag-aksaya pa ng oras para pagsabihan si Josh dahil hindi rin naman ito makikinig sa kanya. Tataas lang ang presyon ng dugo niya at baka maging sanhi pa ito ng atake niya sa puso.
"Dad, relax…" paalala ko kay Daddy nang makarating na kami ng presinto. Nauna kasi siyang lumabas ng kotse at halos gibain niya ito ng pabagsak niya itong isarado.
"Paano ako kakalma, son? Nakakahiya iyang kapatid mo! Pinanindigan ko siya at binigyan ng pangalan. Binigyan ng magandang buhay at binigay ko sa kanya ng pantay na pagtingin ko sa inyong magkakapatid! Ano pa ba'ng kulang
