Tipid siyang ngumiti sa akin. Kung dahil sa sinag ng araw at sa kislap noong tumatama sa malinaw na dagat kung bakit tila kumikislap din ng gilid ng kanyang mga mata o luha ay hindi ako sigurado. But I have a feeling the her sparkling eyes has something to do with me calling her Mamita. Tipid akong ngumiti sa kanya bago siya muling pumasok sa loob. Naiwan naman akong muling mag isa sa buhangin.
Malakas ang hampas ng alon sa malapit ngunit tila narinig ko pa rin ang ingay na nanggagaling sa loob. Naulinigan ko rin ang boses ni Mamita. Ilang sandali lamang ay naririnig ko na ang yabag sa bukana ng bahay. Nawala ang yabag marahil nang magsimulang maglakad sa buhangin subalit naririnig ko pa rin ang mabilis na paghinga.
"Good morning," napapaos kong sinabi at itinukod ang baba sa nakakrus ko
