HAPPY
“THANK you so much, Miss Jass….” biglang nabitin ang pagsasalita ko nang biglang bumukas ang pinto nitong ospital room ko. Animo’y tumigil sandali sa pagtibok ang puso ko nang makita ko kung sino ang pumasok.
“I’m sorry, Happy,” narinig kong sabi ni Miss Jass na nakatingin din pala sa bumukas na pinto. “Hindi ko siya napigilan na dalaw-dalawin ka rito simula nang isugod kita rito. In fact, halos dito na siya natutulog para bantayan ka at mag-abang sa paggising mo. Hindi lang siya agad nakapunta nang magising ka kahapon dahil may emergency din sa bahay nila.” Yumukod si Miss Jass at bumulong. “But now worries. Dahil hindi ko pa naman sinasabi sa kaniya ang totoo tungkol kay Tyron kahit may mga time na nagdududa na siyang anak niya ang bunso mo.”
Binundol ng kaba ang dibdib ko sa ti
