“You came just right on time, hijo. Nakahanda na ang pagkain…” Noong bumaling sa apo ay muling bumalik ang init ng pagtanggap at ang ngiti sa labi, hindi katulad sa malamig na pagsulyap na ginawa sa akin kanina.
Nakahawak siya sa balikat ni Sebastian at hindi na muling pinansin pa ang presensiya ko. Ngayon pa lang ay kinukuwestyon ko na kung tama ba na sumama ako rito. Parang biglang gusto kong kumaripas palabas ng pinto at umuwi na lang. Nag-init ang magkabilang sulok ng aking mga mata, parang gusto kong maiyak dahil pakiramdam ko ay nag-fail ako. I failed him… Pero sa tuwing napapatingin ako sa nakangiting si Sebastian ay biglang pinagsisisihan ko na naisip ko ang mga bagay na iyon.
I’m sorry, my love. Your grandmother seems like, she doesn’t like me.
Sebastian waited for this for so
