“You don’t have to do that, Jerico.” Sa wakas ay natagpuan ko nang muli ang aking boses makalipas ang ilang sandaling pagkakatigil mula sa mga narinig kanina sa kanya.
Jerico is always the funny one. He is the life of the party like what they have always say. Parating siya ang nagsisimula ng kalokohan kaya naman kapag magkakasama kaming tatlo ay halos mamatay-matay pagtawa kaming dalawa ni Chrismel. Pero habang nakatingin ako sa kanya ngayon ay parang ibang Jerico ang nakikita ko. It seems like he was being possessed by someone.
He is gritting his teeth and his fist is form into a ball. Namumula rin ang magkabila niyang tainga at alam kong hindi lang iyon dulot ng alak kung hindi na rin dahil sa inis.
“Sinasabi ko sa ‘yo, Hyacinth! ‘Wag kang tatanga-tanga ha! Kapag pinaramdam sa ‘yo n
