Chapter 47
Nagmadali kaming pumunta ni kuya Calix sa hospital kung saan dinala si Zed kagabi. Wala kaming kamalay-malay na naaksidente pala siya habang kami ni kuya nag-papakasaya sa piling ng isat-isa
Pakiramdam ko pareho kaming nakokonsenya ni kuya habang nasa loob kami ng kotse niya. Seryoso yung mukha ni kuya Calix at halatang nag-aalala siya para sa kapatid niya. Samantalang ako napakabilis ng t***k ng puso ko sa sobrang pag-aalala rin para kay Zed. Tahimik akong napapadasal na sana maging okay lang si Zed
Bumanga raw kasi yung kotse ni Zed sa isang truck kagabi. Medyo malakas yung ulan kaya madulas yung daan.
Napalingon ako kay kuya Calix nang hawakan niya yung kamay ko
"He'll be fine." Seryosong sabi ni kuya bago niya hinalikan yung likod ng kamay ko
Bahagya kong binawi yung
