Nagising ako ng may maramdaman akong nakahawak sa aking kamay.
Dinama ko ang masuyo nitong paghaplos gamit ang kaniyang hintuturo.
Sa paraan nang higpit nang kapit niya sa aking palad ay alam ko na kaagad na si Kiran iyon.
Dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata at pagminulat ang aking mga mata ay nakita ko ang mga mata niyang nagniningning sa tuwa.
Kay gandang pagmasdan ang gwapo niyang mukha.
At napakasarap din sa pakiramdam na siya ang una kong makikita sa oras ng aking paggising.
"Elyse, gising ka na!" He sounds relieved to see me.
He looks terrible at his dark circle in his eyes. He hasn't been sleeping for sure.
Ngumiti ako sa kaniya para mawala ang pagod niya. "Kiran…" tawag ko sa kaniyang pangalan at mahigpit rin siyang hinawakan sa kaniyang kamay.
Nangingini
