Chapter 139

1319 Words

Habang hindi pa nakakabalik si Kiran ay nagkusa muna akong mag-ensayo ng kung ano-ano na lang na maisip ng utak ko. Seryoso ako sa aking ginagawa nang bigla na lang akong napahawak sa noo ko. May kung ano na lang na tumama na isang matigas na bagay sa akin. Narinig ko pa ang pagbagsak ng isang bagay na tumama sa akin. Isa iyong bato na kulay itim at parang asteroid dahil ang bigat kahit katamtaman lang naman ang laki. Solid na bato at wala akong nakitang bato sa mundo namin ng kagaya ng batong nakita ko ngayon. Bago pa man maproseso ng utak ko ang nangyari ay may tumulo ng likido sa aking mukha. Hinawakan ko ang aking noo at gaya nga ng inaasahan ko ay isa nga iyong dugo. Tiningnan ko ang paligid at kaagad kong nakita si Farah. Hindi na ako magtataka pa na siya ang may kaga

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD