"Magpahinga ka muna, Elyse at inumin mo na muna 'to," mando sa akin ni Kiran pagkatapos kong makabalik sa pagtakbo paikot sa training area.
Sa huling takbo ko ay hinayaan na lang niya ako upang malaman niya kung gaano ako kabilis.
Kahit na ang tamang salita o dapat na sasabihin niya ay kung gaano ako kahina.
Ang ganda sa pakiramdam pagkatapos kong inumin ang tubig dahil para itong pain reliever sa buo kong katawan.
Gaya ito ng pinainom niya sa akin kahapon dahil gaya ng nangyari kahapon ay bigla na lang nawala ang lahat ng pagod ko sa aking katawan dahil sa pag-eensayo.
"Maayos na ba ang pakiramdam mo?" nag-aalala niyang tanong sa akin.
Tumango ako at pagkatapos ay nagbitaw ng malalim na hininga. "Kiran, ayaw ko mang aminin pero wala pa yata ako sa kalingkingan ni Farah," malung
