Emilia’s POV
“Don’t you want me like I badly want you tonight, huh?” mabilis niya akong pinasandal sa pader. Gamit ang kabilang kamay nito ay mabilis niyang sinara ang pinto nitong kuwarto. “And you even create excuses? Akala mo ba uurungan kita? Panindigan mo ito, Emilia.” Mabilis na pagpapatuloy nito. Mula sa pinto ay bumaling sa aking balikat ang kaniyang kamay.
“P—panindigan saan?” tanong ko sa kaniya.
“Ang nararamdaman ko. Hindi mo lang alam kung gaano mo ako pinabaliw, Emilia. Gusto kong tumigil na lang ang oras at kung maaari ay mananatili na lang tayo rito sa kuwarto.” Seryoso ang kaniyang boses.
“Ni minsan ba ay hindi ka nabaliw sa isang babae?” tanong ko sa kaniya. Hindi ko alam kung saang sulok ng isipan ko iyon nanggaling. Basta kusa na lang iyong lumabas sa aking bibig.
M
