ETHAN’S POV
“Ethan, ikaw pala.” Ngumiti sa akin si Steffie.
Nakaupo siya sa kama habang abala siya sa laptop niya.
Nasa loob siya ng ospital. Bukas pa siya lalabas ng ospital.
Hindi na ako nag-aksaya na umupo, sa halip ay tumayo ako sa harapan niya. “Kumusta ka na, Steffie?”
“Okay na ako, salamat sa tulong n’yo sa akin.”
Tumango ako. “Ang tagal mo ng nandito sa ospital, siguradong namimiss ka ng anak mo.”
Ngumiti siya. “Oo, kanina kausap ko si Dale. Gusto nga niyang pumunta rito pero sinabi ko uuwi na ako bukas.”
Tumango ako. “Steffie, may gusto akong malaman.”
“Hmm… ano ‘yon?”
“Gaano mo kamahal si Drake?”
Kumunot ang noo niya. “Sobrang mahal ko si Drake, nakakalungkot nga lang dahil hindi ko naparamdaman sa kanya ang pagmamahal ko.”
“Si Dylan?”
“Bakit mo natanong ang tungkol
