(Haylee)
“DOMINIC…” It was almost a whisper.
Ilang sandali kaming nagkatitigan at parehong hindi nakagalaw sa mga kinatatayuan namin.
“Haylee… a- anong ginagawa—“
Hindi pa niya natatapos ang kanyang itatanong ay pinutol ko na ang aming distansya saka niyakap siya ng napakahigpit tapos ako nama'y umiyak nang umiyak sa kanyang dibdib.
Nabigla ma’y naramdaman ko ang kanyang pagbuntong saka marahang pagtugon sa yakap ko tapos malamyos din niyang hinagod ang aking likod.
Lahat ng sama ng loob, lahat ng sakit at galit ay nilabas ko sa pamamagitan ng paghagulgol habang yakap si Dominic. Wala akong pakialam kung malakas ang boses ko sa pag-iyak, wala akong pakialam kung para akong tanga, basta ang gusto ko lang talaga ay mailabas ‘tong lahat ngayon!
“Haylee, tahan na…” He was comforting me
