NINONG TIAGO (Super SPG)

MALUWAG NA ANG BUTAS

NAGPUPUYOS sa galit si Mando at hindi niya napigilan ang pagpatak ng mga luha nito, dahil kumpirmado ang pagtataksil ng kanyang asawa. Sapagkat dalawang chikinini ang nakita niya sa gilid ng kanyang matambok na dibdib. Siguro hindi ito alam ni Nadia na ginawan siya ng kasiping kung, sino man ito. Lihim niyang pinunasan ang butil ng mga luha nito at ipinagpatuloy ang sinimulan kahit nakaramdam siya ng kaunting pandidiri.

Gumapang pa ang mga halik niya patungong ibabang parteng bahagi ng katawan nito. Hanggang sa dahan-dahan niyang hinubad ang pang-ilalim na suot. Kung dati-rati ay dinadaan muna niya ang asawa sa matinding romansa at kinakain muna niya ang hilaw na kabibi ng asawa niya bago nito ipapasok ang maliit niyang t*t*.

Nakaramdam naman si Nadia na tila walang gana ang asawa niya. “K-kung pagod ka, Mando, p-pwede naman sa susunod na gabi na lang…” kandautal niyang sabi rito.

Subalit nagbibingi-bingihan ang lalaki at dali-daling hinubad ang suot niyang pajama kasama ang pang-ilalim. Walang pasabi na binuka niya ang magkadikit na mga hita nito at agad ipinasok ang pagkal*l*k* niya. Aminado naman si Mando na hindi siya biniyayaan ng mahabang ar* kaya siguro naghanap ng iba ang asawa niya. Tanging ang kaya lang niyang maipagmamalaki ay ang busilak na pagmamahal para sa pamilya niya.

At maya-maya pa'y napahinto siya, sapagkat nararamdaman niya na medyo maluwag ang masilang butas ng asawa. Hindi na ito ang sukat na nakasanayan niya.

“SHIIT!” paanas nitong pagmumura.

“Bakit?! pagtataka na tanong naman ni Nadia.

Hindi ito sumagot, bagkus tuluyan niyang tinapos ang sinimulan nito. Hinugot niya ang kanina ay nakabaon niyang t*t*, pabagsak siyang humiga sa tabi ng asawa niya, at nakatingin ito sa bubong.

“Bakit, Mando? Ano ba ang problema mo?” seryoso na tanong ng asawa.

“Tinatanong mo pa? Ikaw ang problema ko!” pasinghal niyang sagot. “Tanungin mo ang sarili mo!” dagdag pa niya.

Bigla siyang tumayo at iniwan ang asawa na gulat sa sagot sa kanya. Halos hindi niya masabi-sabi rito na alam niya na nagpapasiping ito sa ibang lalaki dahil lang sa maluwag ang pribadong butas nito.

“Kailangan ko nang tamang pruweba,” malungkot niyang bulong sa sarili. Hindi ako pwedeng magpadala sa aking galit ngayon,” dagdag pa niya.

Medyo naninikip ang dibdib niya dahil sa sama nang loob.

Napansin naman ni Esmeralda na napahawak ang tatay niya sa dibdib. Kaya dali-dali siyang tumayo mula sa likod ng pinto, sapagkat nakasilip pala ito nang marinig niya na bumukas ang pinto sa kwarto ng mga magulang niya. Agad siyang pumunta sa lamesa at agad siyang nagbuhos ng tubig sa plastic na baso.

“Tay… okay ka lang?” malungkot na tanong ni Esmeralda. Sabay inabot ang tubig.

“Esme, bakit gising ka pa?” pagtataka na tugon nito.

“Narinig ko kasi na nagkasagutan kayo ni nanay.” Tumabi siya sa pag-upo ng ama niya.

“Okay lang ako, anak. Away mag-asawa lang ito. Sige na, bumalik ka na sa pagtulog.” Hinaplos niya ang buhok nito.

“Hindi pa ako inaantok,tay. Dito na lang muna ako at samahan kita,” puno ng paglalambing ang boses nito.

Titig na titig siya sa mukha ng ama, at sobra siyang naaawa rito. Hindi niya napigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha.

“Oh! Bakit ka umiyak?” Pagtataka ng ama niya.

“Wala lang, ayaw ko lang kasi na, nakikita ka na malungkot,” simpleng tugon ng dalagita.

“Pasensya ka na, anak,” tanging sabi nito, at yumuko na rin upang hindi makita ng anak niya na nagbabanta na rin na lalabas ang tubig sa mga mata nito.

“Tay, sabi pala ni Ninong Tiago ay pupunta siya dito sa Linggo.” Nanatiling nakayuko ang dalagita dahil hindi niya kayang tingnan ang ama sa mga mata nito.

“Pumunta siya dito?” seryoso nitong tanong.

“Opo.”

“Kailan?”

“Noong Miyerkules.”

“Ganoon ba? Nagtagal ba siya dito?”

“Hindi ko alam, tay. Dahil paalis na siya no’ng umuwi ako,” paliwanag niya.

“Mabuti naman at nakapasyal ang ninong mo dito.” Bagyang nakangiti si Mando, sapagkat natuwa siya na dumalaw pala ang kumpare niya.

Hanggang sa sinabihan na niya ang anak na pumasok na sa kwarto, dahil papasok na rin siya maya-maya lang nang kaunti. Hindi naman naging makulit si Esmeralda, agad niyang sinunod ang ama at pumasok sa kwarto. Naiwang tulala si Mando, at nakatingin sa madilim na kapaligiran.

“Panginoon, ano ang aking gagawin?” lihim niyang sambit, sabay punas sa mga luha nito. “Mahal kita, Nadia. Pero kung hindi ka na masaya sa akin, palalayain kita. Kung malaman ko na may kalaguyo ka talaga, hindi ako magdadalawang-isip na palayasin ka!” dagdag pang sabi ng isip niya.

Mag-alas-dos na nang madaling araw subalit hindi pa rin dinadalaw ng antok si Mando. Ngunit tila may nagtulak sa likod ng isip niya na pumasok na sa kwarto, kaya tumayo siya na mabigat ang mga balikat. Dahan-dahan nitong itinulak ang pinto at napansin niyang mahimbing ang tulog ng asawa niya. Halatang pagod na pagod ito sapagkat humihilik pa siya.

Isarado na sana niya ang pinto nang biglang may nag-vibrate sa loob ng shoulder bag ng kanyang asawa. Tinitigan niya ito at pinapakiramdaman kung ano. Nakatayo lang siya habang nakaharap sa shoulder bag. Nang huminto na ang pag-vibrate ay nilingon niya ang asawa, nang matanto niyang tulog pa rin ito ay saka pa lang niya binuksan ang bag at sinilip ang loob.

“Cellphone?” gulat niyang tanong sa sarili, “Kailan pa siya nagkaroon ng cellphone? dagdag pa nito.

Kinuha niya ito, at naghahalungkat pa siya. Napahinto ito nang makita ang libo-libong pera na nasa bulsa ng shoulder bag. “Ang daming pera, saan kaya galing ang mga ito?” seryoso niyang tanong sa sarili. Nilingon niya ang asawa at napailing na lamang siya.

Ibinalik niya ang pera, ngunit kinuha niya ang cellphone. Muli siyang lumabas at maingat na pumasok sa kwarto ng mga anak niya. Nilapitan niya si Esmeralda, at dahan-dahan niyang niyugyog ang balikat.

“Esme… Esme…” sambit niya sa pabulong na boses.

“Hhmm… bakit, tay?” paanas na tanong ng dalagita, at umupo ito.

“Marunong ka ba nito?” Sabay pakita niya sa hawak na cellphone.

“Opo, pero kaunti lang. Kanino ito, tay? Sa iyo?” At bahagya siyang ngumiti.

“Hindi. Sa nanay mo,” seryoso nitong tugon, at halatang may lungkot sa mukha niya.

Nang marinig ni Esme na sa ina niya ang cellphone ay biglang sumeryoso rin ang mukha niya.

“Buksan mo, anak.” At inabot niya rito ang cellphone.

Dahil sa liwanag na nagmula sa cellphone na hawak ng dalagita ay nagising na rin ang bunso niyang kapatid.

“Tata—”

“Shhh!”.

Hindi natuloy ang pagtawag ng anak niya sapagkat pinatahimik niya ito. Umupo na rin ang batang lalaki sa kandungan ng ama. At nakatingin na rin ito sa cellphone na kasalukuyang binuksan ni Esme ang gallery.

“OHHHH…AHHHH!” ungol ni Nadia, na nasa ibabaw ng isang matandang lalaki.

Dali-daling tinakpan ni Mando ang mata nila. Subalit huli na, sapagkat nakita na ito ng dalawa niyang minor na mga anak.

“Tatay, anong ginagawa ni nanay? Bakit siya sumakay sa lalaki?” inosenteng tanong ng bunso niyang anak.

Agad kinuha ni Mando ang cellphone at walang pasabi na tumayo ito at lumabas ng kwarto. Kitang-kita ni Esmeralda ang galit sa mukha ng ama niya, kaya dali-dali itong tumayo upang sundan ito.

Sinipa niya ang pintuan ng kanilang kwarto at walang pasabi na hinila niya ang asawa na biglang nagising sa lakas ng kalabog.

“Walang hiya ka!” galit niyang singhal sa asawa.

“M-Mando—Anong nangyari sa'yo?” gulat na gulat niyang tanong.

“Lumayas ka dito! Kailan mo pa ako iniputan sa ulo?!” bulyaw niya rito.

“A—Anong iniputan ang pinagsasabi mo?! Ano ba ang nangyari sa'yo?!” naguluhan niyang tanong.

“Ito! Ano ito?! Kailan pa kayo ng lalaki mo?!” sigaw niyang tanong, sabay pakita niya sa cellphone na nakabukas ang scandal video nila ng lalaki niya.

Tulala at gulat na gulat si Nadia sa nasaksihan niya. Bigla siyang na pipi at nanghihina ang mga tuhod nito sa sobrang hiya.

“Ano?! Wala kang maisagot?! Dahil bistado ka na!” Nanggagalaiti na si Mando sa galit.